loading...

سلامت و سبك زندگي

سلامت و سبك زندگي

بازدید : 222
11 زمان : 1399:2

ايبوپروفن

Ibuprofen

موارد استفاده ايبوپروفن

ايبوپروفن در تسكين درد و التهاب روماتيسمي، انواع آرتريت (شامل آرتريت جوانان) و ديگر اختلالات عضلاني–اسكلتي كاربرد دارد. همچنين براي تسكين درد‌هاي ملايم تا متوسط نظير قاعدگي دردناك، دردهاي بعد از عمل جراحي، تب و درد در كودكان مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك ايبوپروفن

ايبوپروفن پس از مصرف خوراكي سريعا جذب شده و حداكثر غلظت سرمي آن بعد از ۲-۱ ساعت ايجاد مي‌شود. ۹۹% از دارو به پروتئين‌هاي پلاسما متصل شده و در كبد متابوليزه مي شود. نيمه عمر آن ۱.۸ تا ۲ ساعت بوده و از طريق ادرار دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف ايبوپروفن

مصرف اين دارو در سه ماهه سوم بارداري اكيدا ممنوع است و جزء داروهاي گروه X طبقه بندي مي شود و ممكن است منجر به مرگ يا نقص عضو جنين شود.

اين دارو در صورت سابقه وجود آلرژيك شديد از قبيل آنافيلاكسي يا آنژيوادم ناشي از آسپيرين يا ساير داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي و يا وجود پوليپ بيني‌ همراه با اسپاسم، به علت مصرف آسپيرين، نبايد مصرف شود.

هشدارها ايبوپروفن

اين دارو در افراد مبتلا به بيماري‌ التهابي يا اولسراتيو قسمت فوقاني يا تحتاني مجراي گوارش، هموفيلي يا ساير اختلالات خوني شامل اختلالات عملكرد انعقادي يا پلاكت‌ها، مشكل كليه، استوماتيت و همچنين در بيماران سالخورده (به علت عوارض كبدي و كليوي) و بيماراني كه احتمال بروز خونريزي و زخم گوارشي در آنها زياد مي‌باشد، بايد با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض جانبي ايبوپروفن

ناراحتي هاي دستگاه گوارش مانند تهوع، اسهال و گاهگاهي خونريزي و زخم ممكن است ايجاد شود. عوارض ديگر شامل واكنش‌هاي آلرژيك به‌ويژه آنژيوادم، برونكواسپاسم و بثورات جلدي، همچنين سردرد، سرگيجه و اختلالات شنوايي نظير وزوز گوش مي‌باشد.

تداخل دارويي ايبوپروفن

مصرف ايبوپروفن به همراه داروهاي كاهش فشار خون اثر آنها را معكوس مي كند و باعث افزايش خطر نارسايي كليوي و افزايش پتاسيم خون مي شود. مصرف اين دارو به همراه داروهاي ضدميكروبي باعث تشنج مي شود و اگر با داروي كاهش قند خون مصرف شود اثر آن را افزايش مي دهد. همچنين مصرف همزمان اين دارو با آسپرين توصيه نمي شود.

اشكال دارويي ايبوپروفن

Coated Tablet:۲۰۰mg
Coated Tablet: ۴۰۰mg
Oral Suspension : ۱۰۰mg/۵ml

برچسب ها ايبوپروفن , ibuprofen ,
بازدید : 217
11 زمان : 1399:2

اوره

Urea

موارد استفاده اوره

اوره باعث هيدراسيون مي‌شود و عمدتاً به صورت موضعي در درمان ايكتيوز(ماهياك) و اختلالات هاپيركراتوتيك پوستي استفاده مي‌شود. در مصرف داخل وريدي داراي خصوصيات ديورتيك اسمزي مشابه با مانيتول مي‌باشد و در درمان افزايش حاد فشار داخل مغزي كاربرد دارد مواردي كه ناشي از ادم مغزي مي‌باشد و همچنين براي كاهش فشار داخل چشمي در گلوكوم حاد كاربرد دارد. در ختم حاملگي به صورت داخل آمينوتيكي از آن استفاده مي‌شود. در مصرف موضعي، اين دارو داراي خواص هيدراته كننده و كراتوليتيك مي‌باشد. در درمان اكتيوز و ديگر اختلالات پوستي به صورت كرم يا لوسيون‌هاي ۵ تا ۲۵ % كاربرد دارد. در موارد از بين رفتن ناخن‌ها فرآورده ۴۰ % آن هم مصرف مي‌شوند.

فارماكوكينتيك اوره

اوره به سرعت از طريق مسير گوارشي جذب مي‌شود اما باعث بروز ناراحتي‌هاي گوارشي نيز مي‌شود .در مايع خارج سلولي از جمله لنف، صفرا، مايع مغزي نخاعي و خون توزيع مي‌شود. از جفت عبور مي‌كند و در چشم نفوذ مي‌نمايد و به صورت تغيير نكرده ازطريق ادرار دفع مي‌شود.

عوارض جانبي اوره

تجويز داخل وريدي اين دارو مي‌تواند منجر به ترومبوز وريدي و يا فلبيت در محل تزريق شود و خروج آن از عروق ممكن است باعث بروز نكروز شود. تنها بايد از وريدهاي بزرگ جهت انفوزيون استفاده كرد و اين كار نبايد در وريدهاي اندام تحتاني افراد مسن صورت پذيرد و براي منع خارج شدن اتفاقي آن از عروق طي انفوزيون، بايد مراقبت شديدي به عمل بيايد. تزريق سريع داخل وريدي محلول‌هاي اوره مي‌تواند منجر به هموليز شود كه خطر آن با استفاده از محلول‌هاي گلوكز و قندي به عنوان رقيق كننده كاهش مي‌يابد. اوره را نبايد همراه با خون كامل تجويز نمود. مصرف موضعي آن در پوست‌هاي حساس مي‌تواند آزاردهنده باشد.

مقدار مصرف اوره

جهت كاهش فشار زياد شده داخل مغزي يا داخل چشمي از اوره به صورت داخل وريدي و انفوزيون محلول ۳۰ % در گلوكز ۵ تا ۱۰ % و با سرعت حداكثر ۴ ميلي‌ليتر در دقيقه و با دوز ۰/۵ تا ۱/۵ گرم/كيلوگرم تا حداكثر ۱۲۰ گرم در روز استفاده مي‌شود. در مورد كودكان زير ۲ سال دوز ۱۰۰ ميلي‌گرم/كيلوگرم توصيه مي‌شود. افزايش بازگشتي در فشار داخل مغزي يا داخل چشمي مي‌تواند بعد از ۱۲ ساعت رخ دهد .محلول‌هاي ۴۰ تا ۵۰ % اين دارو به صورت داخل آمينوتيكي براي ختم حاملگي داده مي‌شوند. از اوره نشان‌دار با كربن ۱۳ در تشخيص درزيوۀ عفونت هليكوباكتر پيلوري استفاده مي‌شود. اين تست عبارتست از جمع كردن نمونه نفس قبل و بعد از تجويز خوراكي يك دوز منفرد اوره نشان دار با كربن ۱۳. هليكوباكتر پيلوري اوره آز توليد مي‌كند كه اوره را به دي اكسيد كربن و آمونيوم تجزيه مي‌كند و بنابراين وجود مقادير زيادCO۲ نشان‌دار باC۱۳ در نمونه تنفسي و مقايسه آن با مقادير پايه بيانگر عفونت مي‌باشد. دوزهاي تجويزي اوره نشان دار باكربن ۱۳ عبارتند از: ۵۰، ۷۵ يا ۱۰۰ ميلي‌گرم كه بستگي به كيت آزمايشگاهي دارد. در اين تست همچنين مي‌توان از اوره نشان‌دار با كربن ۱۴راديونوكلئونيد استفاده كرد.

برچسب ها اوره , urea ,
بازدید : 284
11 زمان : 1399:2

اكسپكتورانت

Expectorant

موارد استفاده اكسپكتورانت

اكسپكتورانت براي كاهش غلظت و چسبندگي خلط و تسهيل خروج آن از ريه ها، كاهش موكوس ريوي و تبديل سرفه هاي خشك به سرفه ترشحي و خلط آور استفاده مي شود.

مكانيسم اثر اكسپكتورانت

اكسپكتورانت حاوي تركيباتي است كه موجب رقيق شدن خلط و خروج آن از ريه ها مي گردند. كلرفنيرامين موجود در اين فرآورده با اثرات ضد هيستامين، فنيل پروپانول آمين با اثر مقلد سمپاتيك ضداحتقان و گايافنزين با كاهش چسبندگي خلط و تسهيل خروج آن، در نهايت باعث تسكين سرفه هاي خشك و نرم شدن مخاط ريه و تخليه خلط مي شوند.

عوارض جانبي اكسپكتورانت

اگرچه هر يك از اجزاي اين فراورده، عوارض جانبي مشخص دارد ولي با مقادير به كار برده شده در اين فرمولاسيون عارضه قابل توجهي ايجاد نمي كنند.

تداخل دارويي اكسپكتورانت

مصرف همزمان اين دارو با ساير تركيبات مضعف CNS موجب تشديد اثرات هر دو گروه دارويي مي شود.

اشكال دارويي اكسپكتورانت

Syrup: ( Guaifenesin ۱۰۰ mg + Chlorpheniramine Maleate ۲ mg + Phenylpropanolamine HCl ۵ mg ) /۵ ml

برچسب ها اكسپكتورانت , expectorant ,
بازدید : 242
11 زمان : 1399:2

ديفن هيدرامين

Diphenhydramine

موارد استفاده ديفن هيدرامين

ديفن هيدرامين در درمان رينيت وازو موتور، كهير و كهير غول آسا، در درمان پاركينسون و واكنشهاي اكستراپيراميدال ناشي از داروها، تهوع و استفراغ ناشي از مسافرت يا حركت، به عنوان بي حس كننده موضعي در دندان پزشكي و به عنوان يك خواب آور ملايم به كار مي رود.

مكانيسم اثر ديفن هيدرامين

اثر ضديت دارو به دليل رقابت با آنتي هيستامين براي اتصال به گيرنده هاي H۱ است. ضد سرفه بودن ديفن هيدرامين به علت اثر مستقيم بر مركز سرفه در بصل النخاع است. اين دارو بر گيرنده هايH۱ مغز اثر گذاشته و باعث بروز اثرات خواب آوري مي شود. اثر بي حس كنندگي موضعي آن به دليل شباهت ساختماني آن با بي حس كننده هاي موضعي است.

فارماكوكينتيك ديفن هيدرامين

اين دارو از طريق خوراكي به خوبي جذب مي شود. ديفن هيدرامين زمان شروع اثر آن حدود ۶۰-۱۵ دقيقه بعد از مصرف است. دفع آن كليوي است و اغلب به صورت متابوليت طي ۲۴ ساعت دفع مي شود.

موارد منع مصرف ديفن هيدرامين

در صورت وجود پورفيريا نبايد استفاده شود.

هشدارها ديفن هيدرامين

۱- مصرف اين دارو در صرع، هيپروتروفي پروستات، احتباس ادرار، گلوكوم و بيماري هاي كبد بايد با احتياط صورت گيرد.
۲- احتمال بروز سرگيجه، تسكين بيش از حد، اختلال شناخت و كاهش فشار خون ناشي از مصرف اين دارو در سالخوردگان بيشتر است.
۳- مصرف طولاني مدت اين دارو باعث خشكي دهان و گلو و پوسيدگي دندان مي شود.
۴- در صورت مصرف اين دارو تشخيص آپانديسيت و علايم سمي بر گوش ناشي از مصرف ساير داروها مشكل مي شود.

عوارض جانبي ديفن هيدرامين

گيجي، سردرد، عوارض پيسكو موتور، عوارض ضد موسكيراني مانند خشكي دهان، تاري ديد، دوبيني و اختلالات گوارشي از عوارض شايع مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي

مصرف همزمان اين دارو با مضعف هاي CNS ممكن است اثرات مضعف آن را افزايش دهد. استفاده همزمان آن با داروهاي آنتي كولينرژيك عوارض جانبي اين دارو را تشديد ميكند. مصرف همزمان داروهاي سمي براي گوش ديفن هيدرامين مانند ساليسيلات ها و وانكومايسين با اين دارو ممكن است علايم اثرات سمي آنها بر روي گوش از جمله وزوز گوش و سرگيجه را بپوشاند.

اشكال دارويي ديفن هيدرامين

Elixixr:۱۲.۵ mg/۵ ml
Tablet:۲۵/mg

بازدید : 235
11 زمان : 1399:2

ديگوكسين

Digoxin

موارد استفاده ديگوكسين

ديگوكسين در درمان نارسايي احتقاني قلب و براي پيشگيري و درمان آريتمي قلبي مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر ديگوكسين

ديگوكسين نيروي انقباضي قلب را افزايش داده و هدايت الكتريكي آن را كاهش مي‌دهد. تصور مي‌شود افزايش سرعت و نيروي انقباضي عضله قلب ناشي از مهارت حركت يون‌هاي سديم و پتاسيم از غشاء سلولي عضله قلب باشد. اين دارو سرعت هدايت قلبي را كاهش داده و دوره تحريك ناپذيري گره دهليزي-بطني را افزايش مي‌دهد.

فارماكوكينتيك ديگوكسين

فراهمي زيستي قرص ديگوكسين ۸۰-۶۰ درصد و الگزير و محلول تزريقي آن ۸۵-۷۰ درصد است. پيوند ديگوكسين به پروتئين كم مي‌باشد(۲۵-۲۰ درصد). متابوليسم اين دارو به ميزان كم در كبد صورت مي‌گيرد. نيمه عمر دارو ۴۸-۳۶ ساعت است كه در صورت ابتلا به بي‌ادراري، ۶-۴ روز خواهد بود. اثر دارو از راه خوراكي پس از ۲-۰.۵ ساعت و از راه تزريقي پس از ۳۰-۵ دقيقه شروع مي‌شود. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر از راه تزريقي ۴-۱ ساعت و از راه خوراكي ۶-۲ ساعت است. طول اثر دارو از راه تزريقي و خوراكي ۶ روز است. دفع ديگوكسين كليوي است.

موارد منع مصرف ديگوكسين

اين دارو در صورت ابتلا به فيبريلاسيون بطني و وجود حساسيت مفرط به ديگوكسين مصرف نشود.

هشدارها ديگوكسين

۱- اين دارو در صورت وجود كارديوميوپاتي هيپرتروفيك همراه با انسداد جريان خروجي از بطن چپ، مشكل قلبي-ريوي، نارسايي قلبي با اختلال عملكرد دياستولي، سندرم W-W-P ،‌انسداد گره دهليزي بطني، اختلال عملكرد گره سينوسي-دهليزي، اختلالات الكتروليت‌ها (كاهش كلسيم، پتاسيم و منيزيم، افزايش كلسيم خون) مشكل كليوي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- در بيماران سالخورده و بيماراني كه از دستگاه ضربان‌ساز مصنوعي استفاده مي‌كنند، تنظيم دقيق مقدار مصرف دارو ضروري است، زيرا ممكن است دچار مسموميت شوند.
۳- اندازه‌گيري مقدار ثابت و حداقل غلظت دارو در سرم در طول درمان با اين دارو ضروري است. پي‌گيري وضعيت ECG و تعيين غلظت الكتروليت‌ها در سرم نيز ضروري مي‌باشد.
۴- قرص‌هاي ديگوكسين، داراي فراهمي زيستي متفاوتي هستند و اين مسأله بايد در ديژيتاليزه كردن (يعني تجويز ديگوكسين و تنظيم دوز آن براي بيمار) بيمار، يا در درمان نگهدارنده با قرص‌هاي ديگوكسين مد نظر قرار گيرد.
۵- هر ۵۰ ميكروگرم از ديگوكسين تزريقي، از نظر مقدار مصرف معادل با ۶۲.۵ ميكروگرم قرص يا الگزير مي‌باشد.

عوارض جانبي ديگوكسين

بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ، اسهال، درد شكم، اغلب با مصرف مقادير زياد دارو مشاهده شده است. اختلالات بينايي، سردرد، كسالت، خواب‌آلودگي، اختلال فكر، توهم، هذيان، آريتمي و بلوك قلبي با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي ديگوكسين

مصرف همزمان كينيدين و آميودارون با ديگوكسين ممكن است موجب افزايش قابل توجه غلظت سرمي ديگوكسين شود. مصرف همزمان آمفوتريسين B با ديگوكسين ممكن است احتمال بروز مسموميت با گليكوزيدهاي قلبي ناشي از كاهش پتاسيم خون را افزايش دهد. كينين، كلروكين وهيدروكسي كلروكين در صورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند. ديلتيازم، وراپاميل و احتمالاً نفيديپين در صورت مصرف همزمان با ديگوكسين، ممكن است غلظت پلاسمايي ديگوكسين را افزايش دهند. خطر بروز بلوك دهليزي-بطني و برادي كاردي با مصرف همزمان با وراپاميل افزايش مي‌يابد. در صورت مصرف همزمان استازولاميد، مدرهاي لوپ و تيازيدي با ديگوكسين، خطر بروز مسموميت با ديگوكسين ناشي از كاهش پتاسيم خون افزايش مي يابد. اثر ديگوكسين در صورت مصرف همزمان با اسپيرونولاكتون افزايش مي يابد. مصرف همزمان داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا-آدرنرژيك همراه با ديگوكسين، ممكن است باعث تشديد اثر آهسته‌كننده هدايت گره دهليزي-بطني شود. خطر بروز آريتمي با مصرف همزمان داروهاي مقلد سمپاتيك افزايش مي‌يابد.

اشكال دارويي ديگوكسين

Oral Drop: ۰.۵ mg/ml
Elixir: ۰.۰۵ mg/ml
Tablet: ۰.۲۵ mg
Injection: ۰.۵ mg/۲ml

برچسب ها ديگوكسين , digoxin ,
بازدید : 221
11 زمان : 1399:2

پرومتازين

Promethazine

موارد استفاده پرومتازين

پرومتازين براي درمان علامتي حساسيت‌هايي چون تب يونجه، كهير، درمان فوري واكنش‌هاي آنافيلاكسي، درمان تهوع، سرگيجه، اختلالات لابيرنت، بيماري مسافرت و داروي بيهوشي مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر پرومتازين

تصور مي‌شود كه اين دارو به طور غير مستقيم باعث كاهش تحريك سيستم مشبك تنه مغزي مي‌شود. همچنين از طريق رقابت با هيستامين براي اتصال به گيرنده H۱ در سلول هدف، از واكنش‌هايي كه تنها با واسطه هيستامين بروز مي‌كند، جلوگيري مي‌نمايد، ولي در صورت بروز آن‌ها را از بين نمي‌برد. اين دارو احتمالا با مهار گيرنده‌هاي شيميايي در بصل‌النخاع (CTZ) اثر ضد استفراغ و ضد سرگيجه خود را اعمال مي‌كند.

فارماكوكينتيك پرومتازين

پرومتازين به خوبي از راه خوراكي و از محل تزريق جذب مي‌شود و متابوليسم آن كبدي است. شروع اثر اين دارو از راه خوراكي ۶۰-۱۵ دقيقه و از راه تزريق عضلاني تقريبا ۲۰ دقيقه و از راه وريدي حدود ۵-۳ دقيقه بعد از مصرف مي‌باشد. طول مدت اثر تسكين‌بخشي آن حدود ۸-۲ ساعت و طول مدت اثر ضد هيستامين آن ۱۲-۶ ساعت است. اين دارو به آهستگي از راه كليه و مدفوع و عمدتاً به صورت متابوليت‌هاي‌ غيرفعال دفع مي‌شود.

هشدارها پرومتازين

۱. احتمال بروز سرگيجه، تسكين، اختلال شناخت و كمي فشار خون در بيماران مسن وجود دارد. همچنين علائم اكستراپيراميدال بخصوص پاركينسون، اختلال در نشستن، خوابيدن و درازكشيدن و ديسكينزي مداوم نيز در بيماران مسن بيشتر است، به خصوص اگر مقادير مصرف زياد باشند يا از شكل تزريقي دارو استفاده شود.
۲. اين دارو درموارد زير بايد با احتياط فراوان تجويز شود: انسداد مثانه، هيپروتروفي پروستات، احتباس ادرار، اغما، گلوكوم با زاويه بسته و يرقان.
۳. اين دارو ترجيحاً بايد از طريق تزريق عضلاني عميق مصرف شود. در صورت تزريق وريدي، غلظت دارو بايد كمتر از mg/ml۲۵ بوده و سرعت تزريق نبايد از mg /min۲۵ تجاوز نمايد.

عوارض جانبي پرومتازين

خواب آلودگي، هيجان، عصبانيت، بي‌قراري، از دست دادن مهارت در انجام كار يا بي‌ثباتي، حركات پرشي عضلات سر و صورت، رعشه و تكات دادن دست‌ها، تاري ديد، كاهش هوشياري به ويژه در كودكان، خشكي دهان، كمي فشار خون و حساسيت به نور از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي پرومتازين

مصرف همزمان پرومتازين با داروهاي مضعف CNS، داروهاي مهار كننده مونوآمينواكسيداز و ضد افسردگي‌هاي سه‌حلقه‌اي ممكن است باعث تشديد آثار مضعف CNS اين داروها با پرومتازين شود. مصرف همزمان با داروهايي كه باعث ايجاد واكنش‌هاي اكستراپيراميدال مي‌شوند ممكن است شدت و دفعات بروز واكنش‌هاي اكستراپيراميدال را افزايش دهد. مصرف همزمان لوودوپا با پرومتازوين ممكن است اثرات لوودوپا را به علت مسدود شدن گيرنده‌هاي دوپامين در مغز مهار كند. اثر برگيرنده آلفا آدرنرژيك اپي‌نفرين در صورت مصرف همزمان با پرومتازين ممكن است مهار شود. مصرف همزمان بروموكريپتين با پرومتازين ممكن است باعث افزايش غلظت سرمي پرولاكتين شود و با اثر بروموكريپتين تداخل كند. مصرف همزمان پرومتازين با داروهاي ضد تيروئيد ممكن است خطر بروز آگرانولوسيتوز را افزايش دهد.

اشكال دارويي پرومتازين

Coated Tablet:۲۵mg
Syrup: ۱۱۳mg/۱۰۰ml(as HCI)
Injection: ۲۵mg /۱ ml

برچسب ها پرومتازين , promethazine ,
بازدید : 238
11 زمان : 1399:2

سفتازيديم

Ceftazidime

موارد استفاده سفتازيديم

سفتازيديم از سفالوسپورين‌هاي نسل سوم است كه بر عليه باكتري‌هاي منفي به ويژه گونه‌هاي پسودوموناس موثر است. اين دارو در درمان عفونت‌هاي ناشي از باكتري‌هاي گرم مثبت و گرم منفي حساس به دارو، از جمله عفونت‌هاي مجاري صفراوي، فيبروز سيستيك، عفونت‌هاي تنفسي، درمان بيماري‌هاي عفوني در بيماراني كه سيستم ايمني آن‌ها تضعيف شده است، مننژيت، پريتونيت، پنوموني، سپتي سمي، عفونت‌هاي پوستي و پيشگيري از بروز عفونت پس از اعمال جراحي كاربرد دارد.

فارماكوكينتيك سفتازيديم

اوج غلظت سرمي دارو يك ساعت پس از تزريق عضلاني به دست مي‌آيد. نيمه عمر پلاسمايي دارو حدود ۲ ساعت است كه در صورت بروز مشكل كليوي افزايش مي يابد .اين دارو در صفرا ترشح مي‌شود. دفع سفتازيديم عمدتاً كليوي و از طريق فيلتراسيون گلومرولي است.

موارد منع مصرف سفتازيديم

در صورت وجود حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها، پني‌سيلين‌ها و مشتقات آن‌ها يا پني‌سيلامين يا ابتلاي بيمار به پورفيري اين دارو نبايد مصرف شود.

هشدارها سفتازيديم

۱- در صورت وجود سابقه حساسيت به پني‌سيلين‌ها و مشكل كليوي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- اين دارو ممكن است باعث ايجاد پاسخ مثبت كاذب در آزمون كومبس يا قند ادرار شود.
۳- اين دارو ممكن است باعث بروز كوليت پسودوممبران شود.
۴- در بيماران مبتلا به مشكل كليوي، كاهش مقدار مصرف دارو ضروري است.

عوارض جانبي سفتازيديم

عوارض ناشي از مصرف اين دارو عبارتند از اسهال و به ندرت كوليت وابسته به آنتي بيوتيك، تهوع، استفراغ ، احساس ناراحتي در شكم، سردرد، واكنش‌هاي آلرژيك (شامل بثورات جلدي، خارش، كهير، تب، درد مفاصل و آنافيلاكسي)، اريتم مولتي فرم، نكروليز سمي پوست، اختلال در آنزيم‌هاي كبدي، هپاتيت و يرقان كلستاتيك گذرا.

تداخل دارويي سفتازيديم

اثر ضد انعقادي وارفارين در صورت مصرف همزمان با اين دارو افزايش مي‌يابد.

مقدار مصرف سفتازيديم

بزرگسالان: مقدار مصرف سفتازيديم به صورت تزريق عميق عضلاني، يا وريدي، ۱گرم و هر ۸ ساعت يا ۲ گرم هر ۱۲ ساعت يك بار است كه در صورت وجود عفونت شديد به ۲ گرم هر ۸ تا ۱۲ ساعت افزايش مي‌يابد (مقادير بيش از ۱ گرم در صورت مصرف به صورت مقدار واحد بايد از راه وريدي تزريق شوند). حداكثر مقدار مصرف دارو در بيماران سالخورده۳g/day است. اين دارو در فيبروز سيستيك همراه باعفونت ريوي ناشي از پسودوموناس در بيماران با كليه سالم به مقدار۱۰۰-۱۵۰ mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف مي‌شود. به عنوان پيشگري از عفونت پس ازاعمال جراحي پروستات، مقدار ۱ گرم قبل از القاي پي‌هوشي مصرف مي‌شود كه درصورت نياز پس از برداشتن كاتتر تكرار مي‌شود. اين دارو در درمان عفونت‌هاي مجاري ادرار يا عفونت خفيف به مقدار ۰/۵-۱ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف مي‌شود.
كودكان: در كودكان با سن تا ۲ ماه ۲۵ تا ۶۰ ميلي‌گرمدر ۲ نوبت و در كودكان با سن بيش از ۲ ماه به مقدار ۳۰-۱۰۰ mg/kg/day در ۲ يا ۳ ن.بت مصرف مي‌شود كه اين مقدار در كودكان مبتلا به مننژيت يا ضعف سيستم ايمني يا در درمان فيبروز سيستيك همراه با عفونت ريوي ناشي از پسودوموناس تا مقدار ۱۵۰mg/kg/day در ۳ نوبت مصرف مي‌شود. مقدار مصرف دارو در درمان عفونت‌هاي ادراري و عفونت‌هاي خفيف مانند بزرگسالان است.

اشكال دارويي سفتازيديم

For Injection:۵۰۰mg
For Injection:۱g
For Injection: ۲g(as pentahydrate)

برچسب ها سفتازيديم , ceftazidime ,
بازدید : 214
11 زمان : 1399:2

سفترياكسون

Ceftriaxone

موارد استفاده سفترياكسون

اين دارو در درمان عفونت‌هاي باكتريايي حساس به آن مصرف مي‌شود كه شامل شانكروئيد، اندوكارديت، سالمونلوز، شيگلوز، سوزاك، مننژيت، سپتي سمي و حصبه مي‌باشد. اين دارو قبل از اعمال جراحي و به منظور پيشگيري از عفونت نيز مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك سفترياكسون

سفترياكسون به دليل پيوند به پروتئين از كينتيك غير خطي وابسته به دوز پيروي مي‌كند.اوج غلظت سرمي دارو پس از تزريق عضلاني تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل مي‌شود .نيمه عمر پلاسمايي دارو ۹- ۶ ساعت است. سفترياكسون به طور وسيع در بافت‌ها و مايعات بدن منتشر مي‌شود. بيش از نيمي از يك دوز مصرفي دارو از طريق ادرار و به صورت تغيير نيافته و بقيه از طريق مدفوع به صورت تغيير نيافته يا تركيبات غيرفعال دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف سفترياكسون

در صورت وجود سابقه حساسيت مفرط به پني‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها يا پنيسيلامين، ابتلا به پورفيري و در نوزادان مبتلا به كمي آلبومين خون، اسيدوز، زردي يا زيادي بيلي روبين خون نبايد از اين دارو استفاده كرد.

هشدارها سفترياكسون

۱- در صورت وجود سابقه بيماري گوارشي به ويژه كوليت اولسراتيو، آنتريت ناحيه ايوكوليت ناشي از آنتي بيوتيك با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- در بيماران مبتلا به مشكل كبدي يا كليوي، كاهش مقدار مصرف اين دارو ضروري است.
۳- در نوزادان نارس اين دارو ممكن است باعث جابجايي بيلي‌روبين از آلبومين سرم شود.
۴- تزريق اين دارو در نوزادان بايد به آهستگي و طي ۶۰ دقيقه صورت گيرد.

عوارض جانبي سفترياكسون

واكنشهاي آلرژيك شامل كهير و بثورات جلدي و علايم حساسيت مفرط شامل شوك آنافيلاكتيك، تهوع، استفراغ و اسهال و علايم كوليت پسودممبران با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي سفترياكسون

در صورت مصرف همزمان سفالوسپورين‌ها با آمينوگليكوزيدها و وانكومايسين، احتمال بروز مسموميت كليوي افزايش مي‌يابد. اثر ضد انعقادي وارفارين در صورت مصرف همزمان با اين داروها افزايش يابد.

مقدار مصرف سفترياكسون

بزرگسالان: معمولاً ۲- ۱ گرم در روز به صورت واحد يا در دو مقدار به صورت تزريق عميق عضلاني يا تزريق آهسته وريدي ( طي ۴- ۲ دقيقه ) و انفوزيونوريدي ( طي ۳۰ دقيقه ) تقسيم مي‌شود. در عفونت‌هاي شديد اين مقدار تا ۴ گرم در روز افزايش مي‌يابد. براي درمان سوزاك بدون عواقب، مقدار ۲۵۰ ميلي‌گرم به صورت دوز واحد تزريق عضلاني مي‌شود. براي پيشگيري از بروز عفونت قبل از اعمال جراحي، مقدار ۱ گرم نيم تا يك ساعت قبل از عمل مصرف مي‌شود. براي پيشگيري از مننژيت متگوكوكي مقدار ۲۵۰ ميلي‌گرم به صورت دوز واحد تزريق عضلاني مي‌شود.
توجه : در صورت نياز به تزريق عضلاني بيش از ۱ گرم در روز، سفترياكسون مقدار مصرف بايد در چند نوبت در عضلات مختلف تزريق شود.
كودكان : مقدار مصرف در نوزادان و كودكان ۲۰ تا ۵۰ ميلي‌گرم يك بار در روز مي‌باشد كه اين مقدار در عفونت‌هاي شديد تا ۸۰ ميلي‌گرم در روز ممكن است افزايش يابد. حداكثر مقدار مصرف در نوزادان تا ۵۰ ميلي‌گرم در روز است. براي پيشگيري از بروز مننژيت مننگوكوكي مقدار ۱۲۵ ميلي‌گرم به صورت واحد تزريق عضلاني مي‌شود.
توجه : مقادير مصرف بيش از ۵۰ ميلي‌گرمدر كودكان بايد فقط از طريق آنفوزيون وريدي باشد. انفوزيون وريدي در نوزادان بايد طي ۶۰ دقيقه انجام شود.

اشكال دارويي سفترياكسون

For Injection:۲۵۰mg
For Injection:۵۰۰mg
For Injection: ۱g

برچسب ها سفترياكسون , ceftriaxone ,
بازدید : 228
11 زمان : 1399:2

آنتي هيستامين دكونژستان

Antihistamine Decongestant

موارد استفاده آنتي هيستامين

اين دارو براي بهبود موقت احتقان بيني و سينوس ها، عطسه ها و آبريزش بيني ناشي از سرماخوردگي و رينيت آلرژيك مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر آنتي هيستامين

كلرفنيرامين با اثر بر روي گيرنده‌هاي H۱ اثرات هيستامين را مهار مي‌كند. اثرات ضد موسكاريني اين دارو تا حدي باعث خشك شدن مخاط بيني مي‌شود. فنيل‌امين بر روي گيرنده‌هاي آلفا آدرنرژيك مجاري تنفسي اثر كرده و با ايجاد تنگي عروق موجب رفع احتقان مي‌شود. فنيل پروپانولامين اثر تحريكي بر روي CNS دارد.

فارماكوكينتيك آنتي هيستامين

كلرفنيرامين و فنيل پروپانولامين از مجراي گوارشي به خوبي جذب مي‌شوند. اما جذب فنيل‌افرين زياد نيست. متابوليسم دارو در مجراي گوارشي و كبد صورت مي‌گيرد و دفع آن كليوي است.

هشدارها آنتي هيستامين

۱. در خردسالان، عوارض جانبي اين دارو به خصوص اثر آنتي موسكاريني بيشتر ديده مي‌شود. در سالخوردگان احتمال بروز واكنش‌هاي متناقض مثل تهييج پذيري نيز وجود دارد.
۲. در سالخوردگان احتمال بروز خشكي دهان، عفونت‌هاي كانديدياز دهاني و همچنين احتمال اسپاسم، توهم و تشنج وجود دارد

عوارض جانبي آنتي هيستامين

عوارض شايع آن شامل غليظ شدن ترشحات نايژه و بروز سرفه‌هاي خشك مي‌باشد. هيستامين احتمال بروز تاري ديد، اختلال شناخت، دفع دشوار يا دردناك ادرار، سرگيجه و خشكي دهان وجود دارد.

تداخل دارويي آنتي هيستامين

احتمال بروز تداخل دارويي با گليكوزيدهاي قلبي(ديژيتال) وجود دارد كه منجر به آريتمي قلبي مي‌شود. مسدودكننده‌هاي گيرنده‌هاي بتا مي‌توانند باعث افزايش فشار خون ناشي از اين دارو شوند. مصرف همزمان اين دارو با رزرپين در بزرگسالان، باعث كاهش اثر اين دارو مي‌شود. مصرف همزمان داروهاي مهار كننده مونوآمين اكسيداز (MAO) با اين دارو مي‌تواند باعث تشديد اثر موسكاريني و مضعف CNS داروهاي ضدهيستامين شده و با افزايش اثر فنيل پروپانولامين باعث طولاني شدن و تشديد تحريك قلبي شود.

مقدار مصرف آنتي هيستامين

در بزرگسالان سه تا چهار قرص در روز و در كودكان ۱۲-۶ سال حداكثر ۳-۲ قرص در روز مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي آنتي هيستامين

Tablet:chorpheniramine Maleate ۲.۵ mg + phenylephrine HCl ۵ mg + phenypropanolamine HCl ۲۰ mg

بازدید : 225
11 زمان : 1399:2

فنوباربيتال

Phenobarbital

موارد استفاده فنوباربيتال

فنوباربيتال در تمام انواع صرع كوچك و در حمله مداوم صرعي به كار مي‌رود. فنوباربيتال تزريقي براي درمان اضطراري بعضي از حملات تشنجي حاد از جمله حملات همراه با اكلامپسي، مننژيت و واكنشهاي سمي به استريكنين و همچنين جهت ‌پيشگيري و درمان حملات تشنجي ناشي از تب مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر فنوباربيتال

اين دارو از يك طرف اثر مهاري گاماآمينوبوتيريك اسيد(GABA) را افزايش مي‌دهد و از طرف ديگر اثر تحريكي گلوتاميك اسيد را كم مي‌كند و بدين ترتيب با مهار انتخابي سلول‌هاي عصبي غير‌طبيعي، مانع انتشار امواج از كانون صرعي مي‌شود.

فارماكوكينتيك فنوباربيتال

از طريق خوراكي سريعاً جذب و در بافت‌هاي بدن و مغز انتشار مي‌يابد. اين دارو توسط كبد متابوليزه مي‌شود. راه دفع دارو كليوي است و حدود ۳۰-۲۰ درصد دارو بدون تغيير دفع مي‌شود. نيمه عمر دارو ۱۱۸-۵۳ ساعت است.
زمان شروع اثر دارو از راه خوراكي ۶۰-۲۰ دقيقه و فنوباربيتال از راه وريدي حدود ۵ دقيقه است.

موارد منع مصرف فنوباربيتال

اين دارو در صورت وجود پورفيري نبايد مصرف شود.

هشدارها فنوباربيتال

در بيماران مبتلا به اختلال عملكرد كبد يا كليه، اغما كبدي، درد حاد و مزمن، حساسيت مفرط به دارو و ضعف تنفسي با احتياط فراوان مصرف مي‌شود.

عوارض جانبي فنوباربيتال

خواب آلودگي، افسردگي ذهني، عدم تعادل، واكنش‌هاي آلرژيك پوستي، تحريك پذيري، بي‌قراري و اختلال شناخت در سالمندان، هيجانات و فعاليت زياد غير عادي در كودكان،‌ كم‌خوني مگالوبلاستيك از عوارض جانبي مصرف اين دارو مي‌باشند.

تداخل دارويي فنوباربيتال

اين دارو غالبا غلظت پلاسمايي كاربامازپين، كلونازپام، فني‌توئين و والپروات و در مواردي اتوسوكسيميد را كاهش مي‌دهد. اين دارو با تسريع متابوليسم وارفارينباعث كاهش اثر ضد انعقادي آن مي‌شود. داروهاي ضد افسردگي و ضد جنون با كاهش آستانه تشنج، با اثرات ضد تشنجي اين دارو مقابله مي‌كنند. اين دارو متابوليسم داروهاي ضد افسردگي سه حلقه‌اي را افزايش و درنتيجه باعث كاهش غلظت پلاسمايي آنها مي‌شود. اين دارو همچنين باعث افزايش سرعت متابوليسم ديگوكسين، كورتيكواستروئيدها و سيكلوسپورين، داروهاي ضد بارداري خوراكي، تئوفيلين و درنتيجه كاهش اثرات آنها مي‌شود.

اشكال دارويي فنوباربيتال

Tablet: ۱۵mg . ۶۰mg . ۱۰۰mg
Injection:۲۰۰ mg/ml

تعداد صفحات : 15

درباره ما
آمار سایت
  • کل مطالب : 154
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 2
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 3
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 13
  • بازدید ماه : 38
  • بازدید سال : 621
  • بازدید کلی : 64444
  • <
    پیوندهای روزانه
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی