آلبومين
Albumin
موارد استفاده آلبومين
محلول‌هاي حاوي آلبومين در درمان فوري كاهش حجم خون همراه يا بدون شوك، كاهش پروتئين خون و به عنوان داروي كمكي براي رقيق نمودن خون در اعمال جراحي مصرف مي‌شود. محلول غليظ آلبومين به صورت كمكي در درمان بيماران تحت همودياليز و نارسايي حاد كبدي و افزايش بيلي‌روبين خون در نوزادان كاربرد دارد.
مكانيسم اثر آلبومين
آلبومين يك تنظيم كننده مهم حجم خون در گردش است و ۸۰-۷۰ درصد فشار انكوتيك كلوئيد پلاسما را ايجاد مي‌كند.
فارماكوكينتيك آلبومين
نيمه عمر دفع دارو ۲۰-۱۵ روز است. رقيق شدن خون ناشي از مصرف اين فرآورده طي چند دقيقه بروز مي‌كند. طول اثر دارو به حجم اوليه خون بستگي دارد. اگر حجم خون كاهش يافته باشد، افزايش حجم به مدت چند ساعت باقي مي‌ماند. در بيماراني كه حجم خون آنها طبيعي است، اثر دارو به مدت كمتري باقي خواهد ماند. آلبومين در سرتاسر آب خارج سلولي توزيع مي‌شود. بيش از ۶۰% آن در بخش مايع خارج سلولي قرار مي‌گيرد.
موارد منع مصرف آلبومين
اين دارو در افراد مبتلا به كم خوني شديد، نارسايي قلبي، افزايش حجم خون و خيز ريوي نبايد مصرف شود.
عوارض جانبي آلبومين
نارسايي احتقاني قلب، كاهش قابليت انقباضي عضله قلب، خيز ريوي و احتباس آب و املاح از عوارض مصرف اين دارو هستند.
تداخل دارويي آلبومين
هيچ گونه تداخل قابل توجهي با داروها ندارد
نكات قابل توصيه آلبومين
۱- محلول‌هاي حاوي آلبومين را مي توان بدون در نظر گرفتن گروه خوني، به بيماران تزريق نمود.
۲- محلول حاوي آلبومين را مي توان بدون رقيق نمودن يا پس از رقيق كردن با محلول تزريقي كلرور سديم ۰/۹ درصد يا محلول تزريقي دكستروز ۵ درصد مصرف كرد. نبايد از آب استريل براي تزريق براي اين منظور استفاده نمود، زيرا منجر به كاهش متعاقب در اسمولاريته و در نتيجه افزايش بروز خطر هموليز كشنده و نارسائي حاد كليوي مي‌شود.
اشكال دارويي آلبومين
Infusion : ۵%
Infusion : ۲۰% ( ۵۰ ml)
آلبومين
Albumin
موارد استفاده آلبومين
محلول‌هاي حاوي آلبومين در درمان فوري كاهش حجم خون همراه يا بدون شوك، كاهش پروتئين خون و به عنوان داروي كمكي براي رقيق نمودن خون در اعمال جراحي مصرف مي‌شود. محلول غليظ آلبومين به صورت كمكي در درمان بيماران تحت همودياليز و نارسايي حاد كبدي و افزايش بيلي‌روبين خون در نوزادان كاربرد دارد.
مكانيسم اثر آلبومين
آلبومين يك تنظيم كننده مهم حجم خون در گردش است و ۸۰-۷۰ درصد فشار انكوتيك كلوئيد پلاسما را ايجاد مي‌كند.
فارماكوكينتيك آلبومين
نيمه عمر دفع دارو ۲۰-۱۵ روز است. رقيق شدن خون ناشي از مصرف اين فرآورده طي چند دقيقه بروز مي‌كند. طول اثر دارو به حجم اوليه خون بستگي دارد. اگر حجم خون كاهش يافته باشد، افزايش حجم به مدت چند ساعت باقي مي‌ماند. در بيماراني كه حجم خون آنها طبيعي است، اثر دارو به مدت كمتري باقي خواهد ماند. آلبومين در سرتاسر آب خارج سلولي توزيع مي‌شود. بيش از ۶۰% آن در بخش مايع خارج سلولي قرار مي‌گيرد.
موارد منع مصرف آلبومين
اين دارو در افراد مبتلا به كم خوني شديد، نارسايي قلبي، افزايش حجم خون و خيز ريوي نبايد مصرف شود.
عوارض جانبي آلبومين
نارسايي احتقاني قلب، كاهش قابليت انقباضي عضله قلب، خيز ريوي و احتباس آب و املاح از عوارض مصرف اين دارو هستند.
تداخل دارويي آلبومين
هيچ گونه تداخل قابل توجهي با داروها ندارد
نكات قابل توصيه آلبومين
۱- محلول‌هاي حاوي آلبومين را مي توان بدون در نظر گرفتن گروه خوني، به بيماران تزريق نمود.
۲- محلول حاوي آلبومين را مي توان بدون رقيق نمودن يا پس از رقيق كردن با محلول تزريقي كلرور سديم ۰/۹ درصد يا محلول تزريقي دكستروز ۵ درصد مصرف كرد. نبايد از آب استريل براي تزريق براي اين منظور استفاده نمود، زيرا منجر به كاهش متعاقب در اسمولاريته و در نتيجه افزايش بروز خطر هموليز كشنده و نارسائي حاد كليوي مي‌شود.
اشكال دارويي آلبومين
Infusion : ۵%
Infusion : ۲۰% ( ۵۰ ml)
دارو ايبوپروفن