رانيتيدين
Ranitidine
موارد استفاده رانيتيدين
رانيتيدين در درمان كوتاه مدت زخمهاي فعال دوازدهه يا زخمهاي فعال و خوشخيم معده، (در مقادير كم براي پيشگيري از عود زخم دوازدهه مصرف ميشود)، حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندروم زولينگر-اليسون، برگشت محتويات معده به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيد معده براي آن مفيد است مانند جراحي در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار ميگيرد.
مكانيسم اثر رانيتيدين
اين دارو در رقابت با هيستامين در سطح گيرندههاي H۲ در سلولهاي جدارهاي ترشح اسيد معده توسط غذا، پنتاگاسترين و ساير محركهاي ترشح اسيد معده را مهار ميكند.
فارماكوكينتيك رانيتيدين
رانيتيدين به سرعت از طريق مجراي گوارش جذب ميشود و در اولين عبور كبدي متابوليزه ميشود. اوج غلظت سرمي آن در حدود ۳-۲ ساعت پس از مصرف ميباشد. طول اثر دارو براي كاهش ترشح اسيد ۴ ساعت و در هنگام شب حدود ۱۲ ساعت ميباشد. اين دارو از طريق كليه دفع ميشود.
هشدارها رانيتيدين
۱. بيماراني كه به سايمتيدين عدم تحمل نشان ميدهند، ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.
۲. در سيروز كبدي و ناراحتيهاي كليوي متوسط تا شديد خطر بروز عوارض جانبي به خصوص عوارض عصبي دارو وجود دارد.
۳. مصرف اين دارو بيش از ۱۲ هفته مداوم توصيه نميشود.
عوارض جانبي رانيتيدين
عوارض اين دارو بيشتر شامل اسهال يا يبوست، سرگيجه يا سردرد و نفخ شكم است.
تداخل دارويي رانيتيدين
جذب اين دارو در حضور آنتي اسيدها كاهش مييابد.
با وجود آنكه رانيتيدين در مقايسه با سايمتيدين يك مهار كننده ضعيف كنندهتر آنزيمهاي كبدي است، با اين وجود در مصرف همزمان ساير داروها با اين دارو بايد احتياط كرد.
نكات قابل توصيه رانيتيدين
۱. كشيدن سيگار باعث كاهش اثر اين دارو ميشود.
۲. در بيماران سالخورده يا مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.
اشكال دارويي رانيتيدين
Film Coated Tablet (as HCL): ۱۵۰ mg
Injection (as HCL): ۲۵ mg/ml