همه افرادي كه زندگي مشترك را تجربه كرده‌اند، مي‌دانند كه ازدواج هم بالا و پايين‌هاي خودش را دارد و همواره يكسان نمي‌گذرد. با اين‌حال، مطالعه اخير Gottman Institute نشان داده است كه بعضي از رفتارهاي منفي، شانس فروپاشي ازدواج و درنهايت طلاق را افزايش مي‌دهند. دكتر ماكيل مك‌ناتلي (از اعضاي اين موسسه)، ما را با مهم‌ترين رفتارهاي مخربي آشنا مي‌كند كه به‌مرور زمان ازدواج را نابود مي‌كنند.
تحقير
بدون هيچ ترديدي بايد گفت كه تحقير كردن، بدترين رفتارها در ميان رفتارهاي مخرب است. درواقع، تحقير به‌عنوان عامل شماره يك طلاق شناخته مي‌شود. تحقير يعني هر رفتاري كه همسرتان را در جايگاهي فرودست‌تر نسبت به شما قرار بدهد و شما را به فردي تبديل كند كه انگار هميشه برتري مطلق را در اختيار دارد.
رفتارهاي تحقيرآميز، طيف وسيعي از رفتارها را شامل مي‌شوند: سخنان طعنه‌آميز و زهرآلود، صحبت كردن از جايگاه بالا، مسخره كردن، استفاده از نشانه‌هاي غيركلامي مانند حركات چشم و ابرو يا پوزخند زدن.
نكته: قبل از هر رفتاري، يك دقيقه صبر كنيد و نيازهاي خودتان را در نظر بگيريد. به همسرتان حمله نكنيد يا او را مورد سرزنش قرار ندهيد. به‌جاي اقدام به رفتارهاي نادرست، رويكردتان در اين راستا باشد كه راه حل جامعي براي حفظ حقوق همديگر پيدا كنيد.
عيب‌جويي
همه ما انسان‌ها، روزهاي بد خودمان را داريم كه در آن‌ها ضعيف عمل مي‌كنيم يا اساسا فروتر از حد انتظار هستيم. پس همسر ما هم مي‌تواند چنين روزهايي را تجربه كند. درنتيجه نبايد با عيب‌جويي مداوم، باعث آزار همديگر شويم. استفاده از قيدهاي مطلق مانند «هرگز» و «هميشه» براي بيان گلايه‌ها، يكي از اشتباهاتي است كه نظرات شما را به عيب‌جويي تبديل مي‌كند و باعث نزاع مي‌شود. بنابراين، به همديگر نگوييد كه: «تو هرگز براي من وقت نداري» يا «تو هميشه بيرون بردن زباله‌ها را فراموش مي‌كني».
نكته: وقتي كه انسان‌ها همراه با هم زندگي مي‌كنند و به هم نزديك‌تر مي‌شوند، ذاتا بيشتر از همديگر گلايه‌مند مي‌شوند. در كنار دقت كردن به اين نكته مهم، اين را هم بايد بدانيم كه همه ما داراي اولويت‌هاي خاص خودمان هستيم، اما شيوه مواجهه با مشكلات و گلايه‌ها هستند كه اهميت دارند. اگر گفت‌وگو با همسرتان را با رويكرد منفي شروع كنيد، قطعا به پايان منفي و ناراحت‌كننده‌اي ختم خواهد شد. بنابراين، جمله‌هاي خودتان را اصلاح كنيد و از كلمه «من» براي شروع آن‌ها كمك بگيريد، نه از كلمه «تو».
حالت تدافعي
همه ما وقتي احساس مي‌كنيم كه تحت حمله ديگران (حتي همسران) قرار داريم، به‌طور طبيعي سعي مي‌كنيم كه از خودمان دفاع كنيم و حمله متقابل را انجام بدهيم. هر كدام از ما، اگر احساس كنيم كه مورد عيب‌جويي همسرمان قرار گرفته‌ايم، ممكن است كه با اين جمله‌هاي واكنش نشان بدهيم: «تو اشتباه مي‌كني. من هميشه مي‌دانم بايد چه كار كنم». با اين‌حال، گرفتن حالت تدافعي معمولا موقعيت‌هاي تنش‌زا را تشديد مي‌كنند به جاي بدي مي‌رساند.
نكته: اول از همه بايد بدانيد كه مسئوليت‌پذيري واقعا مهم است. حتي اگر فكر مي‌كنيد كه بخش كوچكي از مشكل به شما مربوط مي‌شود يا حتي اگر لزوما با ديدگان همسرتان موافق نيستيد، بايد بخشي از مسئوليت مشكلات را بر عهده بگيريد. درواقع، هدف شما بايد همكاري با همسرتان باشد، نه غلبه كردن بر او.
طفره رفتن
وقتي همسرتان سعي مي‌كند كه گفت‌وگويي را با شما شروع كند، طفره رفتن از ارتباط با او واقعا مشكل را تشديد مي‌كند. رفتارهايي مانند نگاه كردن به زمين، بي‌توجهي و عدم مشاركت در گفت‌وگو، چند مورد از حالت‌هاي طفره رفتن هستند. با اين‌حال، دليل طفره‌روي معمولا اين است كه فرد احساس مي‌كند كه كلامش هيچ اهميت يا تاثيري ندارد. اگر همسر شما نداند كه چه رفتاري را بايد انجام بدهد يا چه واكنشي را انتخاب كند، خاموش بودن را ترجيح خواهد داد.
نكته: تشخيص اين‌كه ظرفيت همسرتان در چه وضعيتي به پايان مي‌رسد، اهميت ويژه‌اي دارد. در اين موقعيت‌ها، بهتر است به خودتان و همسرتان استراحت بدهيد. ايجاد وقفه بين گفت‌وگوهايي كه بد پيش مي‌روند، اين فرصت را به شما مي‌دهد كه رفتار و رويكرد بهتري را انتخاب كنيد.
۴ رفتاري كه شانس طلاق را افزايش مي‌دهند/ از تحقير تا طفره رفتن
همه افرادي كه زندگي مشترك را تجربه كرده‌اند، مي‌دانند كه ازدواج هم بالا و پايين‌هاي خودش را دارد و همواره يكسان نمي‌گذرد. با اين‌حال، مطالعه اخير Gottman Institute نشان داده است كه بعضي از رفتارهاي منفي، شانس فروپاشي ازدواج و درنهايت طلاق را افزايش مي‌دهند. دكتر ماكيل مك‌ناتلي (از اعضاي اين موسسه)، ما را با مهم‌ترين رفتارهاي مخربي آشنا مي‌كند كه به‌مرور زمان ازدواج را نابود مي‌كنند.
تحقير
بدون هيچ ترديدي بايد گفت كه تحقير كردن، بدترين رفتارها در ميان رفتارهاي مخرب است. درواقع، تحقير به‌عنوان عامل شماره يك طلاق شناخته مي‌شود. تحقير يعني هر رفتاري كه همسرتان را در جايگاهي فرودست‌تر نسبت به شما قرار بدهد و شما را به فردي تبديل كند كه انگار هميشه برتري مطلق را در اختيار دارد.
رفتارهاي تحقيرآميز، طيف وسيعي از رفتارها را شامل مي‌شوند: سخنان طعنه‌آميز و زهرآلود، صحبت كردن از جايگاه بالا، مسخره كردن، استفاده از نشانه‌هاي غيركلامي مانند حركات چشم و ابرو يا پوزخند زدن.
نكته: قبل از هر رفتاري، يك دقيقه صبر كنيد و نيازهاي خودتان را در نظر بگيريد. به همسرتان حمله نكنيد يا او را مورد سرزنش قرار ندهيد. به‌جاي اقدام به رفتارهاي نادرست، رويكردتان در اين راستا باشد كه راه حل جامعي براي حفظ حقوق همديگر پيدا كنيد.
عيب‌جويي
همه ما انسان‌ها، روزهاي بد خودمان را داريم كه در آن‌ها ضعيف عمل مي‌كنيم يا اساسا فروتر از حد انتظار هستيم. پس همسر ما هم مي‌تواند چنين روزهايي را تجربه كند. درنتيجه نبايد با عيب‌جويي مداوم، باعث آزار همديگر شويم. استفاده از قيدهاي مطلق مانند «هرگز» و «هميشه» براي بيان گلايه‌ها، يكي از اشتباهاتي است كه نظرات شما را به عيب‌جويي تبديل مي‌كند و باعث نزاع مي‌شود. بنابراين، به همديگر نگوييد كه: «تو هرگز براي من وقت نداري» يا «تو هميشه بيرون بردن زباله‌ها را فراموش مي‌كني».
نكته: وقتي كه انسان‌ها همراه با هم زندگي مي‌كنند و به هم نزديك‌تر مي‌شوند، ذاتا بيشتر از همديگر گلايه‌مند مي‌شوند. در كنار دقت كردن به اين نكته مهم، اين را هم بايد بدانيم كه همه ما داراي اولويت‌هاي خاص خودمان هستيم، اما شيوه مواجهه با مشكلات و گلايه‌ها هستند كه اهميت دارند. اگر گفت‌وگو با همسرتان را با رويكرد منفي شروع كنيد، قطعا به پايان منفي و ناراحت‌كننده‌اي ختم خواهد شد. بنابراين، جمله‌هاي خودتان را اصلاح كنيد و از كلمه «من» براي شروع آن‌ها كمك بگيريد، نه از كلمه «تو».
حالت تدافعي
همه ما وقتي احساس مي‌كنيم كه تحت حمله ديگران (حتي همسران) قرار داريم، به‌طور طبيعي سعي مي‌كنيم كه از خودمان دفاع كنيم و حمله متقابل را انجام بدهيم. هر كدام از ما، اگر احساس كنيم كه مورد عيب‌جويي همسرمان قرار گرفته‌ايم، ممكن است كه با اين جمله‌هاي واكنش نشان بدهيم: «تو اشتباه مي‌كني. من هميشه مي‌دانم بايد چه كار كنم». با اين‌حال، گرفتن حالت تدافعي معمولا موقعيت‌هاي تنش‌زا را تشديد مي‌كنند به جاي بدي مي‌رساند.
نكته: اول از همه بايد بدانيد كه مسئوليت‌پذيري واقعا مهم است. حتي اگر فكر مي‌كنيد كه بخش كوچكي از مشكل به شما مربوط مي‌شود يا حتي اگر لزوما با ديدگان همسرتان موافق نيستيد، بايد بخشي از مسئوليت مشكلات را بر عهده بگيريد. درواقع، هدف شما بايد همكاري با همسرتان باشد، نه غلبه كردن بر او.
طفره رفتن
وقتي همسرتان سعي مي‌كند كه گفت‌وگويي را با شما شروع كند، طفره رفتن از ارتباط با او واقعا مشكل را تشديد مي‌كند. رفتارهايي مانند نگاه كردن به زمين، بي‌توجهي و عدم مشاركت در گفت‌وگو، چند مورد از حالت‌هاي طفره رفتن هستند. با اين‌حال، دليل طفره‌روي معمولا اين است كه فرد احساس مي‌كند كه كلامش هيچ اهميت يا تاثيري ندارد. اگر همسر شما نداند كه چه رفتاري را بايد انجام بدهد يا چه واكنشي را انتخاب كند، خاموش بودن را ترجيح خواهد داد.
نكته: تشخيص اين‌كه ظرفيت همسرتان در چه وضعيتي به پايان مي‌رسد، اهميت ويژه‌اي دارد. در اين موقعيت‌ها، بهتر است به خودتان و همسرتان استراحت بدهيد. ايجاد وقفه بين گفت‌وگوهايي كه بد پيش مي‌روند، اين فرصت را به شما مي‌دهد كه رفتار و رويكرد بهتري را انتخاب كنيد.
۴ رفتاري كه شانس طلاق را افزايش مي‌دهند/ از تحقير تا طفره رفتن
دارو ايبوپروفن