عصبي بودن هيچ وقت بهعنوان يكي از ويژگيهاي شخصيتي مثبت شناخته نشده است. حتي بيشتر مردم جهان، افراد عصبي را بهعنوان انسانهاي «ناسالم» ميشناسند. با اينكه بسياري از ما هم موافق هستيم كه عصبي بودن در بيشتر ساعات روز ميتواند به سلامت افراد آسيب برساند، اما يكي از مطالعات اخير نشان ميدهد كه عصبي بودن ميتواند از مرگ زودرس در اين افراد جلوگيري كند.
گزارشي از اين مطالعه در Psychological Science منتشر شده است. محققان دانشگاه ادينبورگ و دانشگاه ساوتهمپتون در اين مطالعه، بيش از ۵۰۰ هزار نفر از مردم بريتانيا را در فاصله سني ۳۷ تا ۷۳ سالگي، براي مدتي نزديك به ۶ ماه مورد بررسي قرار دادند. ۴ هزار و ۵۰۰ نفر از اين افراد در مدت ۶ ماه فوت كردند. در تحليل اوليه، فقط با در نظر گرفتن عامل سن و جنسيت، مشخص شد كه ميزان مرگومير در ميان افراد عصبي كمي بالاتر است.
با اينحال، محققان در تحليلهاي تكميلي و با در نظر گرفتن ارزيابي خود افراد از وضعيت سلامت شان، متوجه شدند كه عصبي بودن افراد با كاهش خطر مرگ همراه است. اينكه چرا افراد عصبي بيشتر عُمر ميكنند، ميتواند به اين واقعيت ارتباط داشته باشد كه آنان ذاتا درباره سلامت خودشان نگراني دارند و درنتيجه نسبت به وضعيت سلامتيشان بسيار آگاهتر هستند و بهتر از خودشان محافظت ميكنند.
دكتر گيل (مسئول اين مطالعه) ميگويد: «ما تصور ميكنيم كه نگراني و آسيبپذيري بيشتر اين افراد ميتواند آنان را به سمت رفتارهاي سالمتر بكشاند و از همين طريق هم خطر مرگ را در آنان كاهش بدهد».
عصبي بودن هيچ وقت بهعنوان يكي از ويژگيهاي شخصيتي مثبت شناخته نشده است. حتي بيشتر مردم جهان، افراد عصبي را بهعنوان انسانهاي «ناسالم» ميشناسند. با اينكه بسياري از ما هم موافق هستيم كه عصبي بودن در بيشتر ساعات روز ميتواند به سلامت افراد آسيب برساند، اما يكي از مطالعات اخير نشان ميدهد كه عصبي بودن ميتواند از مرگ زودرس در اين افراد جلوگيري كند.
گزارشي از اين مطالعه در Psychological Science منتشر شده است. محققان دانشگاه ادينبورگ و دانشگاه ساوتهمپتون در اين مطالعه، بيش از ۵۰۰ هزار نفر از مردم بريتانيا را در فاصله سني ۳۷ تا ۷۳ سالگي، براي مدتي نزديك به ۶ ماه مورد بررسي قرار دادند. ۴ هزار و ۵۰۰ نفر از اين افراد در مدت ۶ ماه فوت كردند. در تحليل اوليه، فقط با در نظر گرفتن عامل سن و جنسيت، مشخص شد كه ميزان مرگومير در ميان افراد عصبي كمي بالاتر است.
با اينحال، محققان در تحليلهاي تكميلي و با در نظر گرفتن ارزيابي خود افراد از وضعيت سلامت شان، متوجه شدند كه عصبي بودن افراد با كاهش خطر مرگ همراه است. اينكه چرا افراد عصبي بيشتر عُمر ميكنند، ميتواند به اين واقعيت ارتباط داشته باشد كه آنان ذاتا درباره سلامت خودشان نگراني دارند و درنتيجه نسبت به وضعيت سلامتيشان بسيار آگاهتر هستند و بهتر از خودشان محافظت ميكنند.
دكتر گيل (مسئول اين مطالعه) ميگويد: «ما تصور ميكنيم كه نگراني و آسيبپذيري بيشتر اين افراد ميتواند آنان را به سمت رفتارهاي سالمتر بكشاند و از همين طريق هم خطر مرگ را در آنان كاهش بدهد».