سلامت و سبك زندگي

موارد استفاده پرمترين

از كرم اين دارو براي جرب يا گال و از فرآورده مايع آن براي درمان عفونت شپش سر و كشتن تخم آن استفاده مي‌شود.

مكانيسم اثر پرمترين

با اثر بر غشا سلول‌هاي عصبي انگل و اختلال در هدايت كانال‌هاي سديمي باعث رپلاريزاسيون تأخيري و فلج حشره خواهد شد. دارو داراي اثر شپش‌كشي و تخم‌‌كشي بر عليه شپش انساني مي‌باشد.

فارماكوكينتيك پرمترين

در صورت مصرف كرم، كمتر از ۲% جذب خواهد شد. پرمترين مقدار جذب شده به سرعت به متابوليت‌هاي غيرفعال تبديل و از طريق ادرار دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف پرمترين

در صورت بروز حساسيت مفرط به يكي از اجزاء فرآورده، نبايد مصرف شود.

عوارض جانبي پرمترين

خارش، سوزش، قرمزي، ادم و بي‌حسي پرمترين از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

نكات قابل توصيه پرمترين

۱- اين فرآورده‌ها فقط براي مصرف خارجي هستند. از تماس فرآورده با چشم‌ها جلوگيري شود و در صورت تماس، بلافاصله چشم به طوركامل شستشو داده شود.
۲- درمان با پرمترين باعث تشديد علائم عفونت انگلي (خارش، قرمزي و ادم) مي‌شود.
۳- قبل از مصرف، فرآورده را تكان دهيد.

مقدار مصرف پرمترين

درمان جرب يا گال: از پوست سر تا كف پا به طور كامل بايد با فرآورده ماساژ داده شود. براي شيرخواران پوست سر، پيشاني و گردن تحت درمان قرار گيرد. كرم بعد از ۱۴-۸ ساعت برطرف شود. معمولاً يك بار مصرف به ميزان ۳۰ گرم براي بزرگسالان كافي است.
درمان عفونت شپش سر: بعد از شستشوي مو با پرمترين شامپو و خشك كردن، حجم كافي از مايع براي اشباع موها و فرق سر به كار رود. بعد از ده دقيقه مي‌توان موها را شست.

اشكال دارويي پرمترين

Shampoo: ۱%
Cream Rinse: ۱%

موارد استفاده امپرازول

امپرازول در درمان زخم هاي خوش خيم معده و دوازدهه، زخم هاي وابسته به هليكوباكتري پيلوري، سندروم زولينگر-اليسون، كاهش اسيد معده در جراحي و پيشگيري كوتاه مدت بازگشت محتويات معده و درمان بيماري به كار برده مي شود.

مكانيسم اثر امپرازول

اين دارو با مهار پمپ K+/H+/ATPase باعث مهار توليد اسيد در معده ميشود.

فارماكوكينتيك امپرازول

جذب دارو سريع است و دارو با كاهش اسيد معده به جذب خود كمك مي كند. متابوليسم آن كبدي است و ازطريق كليه دفع مي شود. نيمه عمر آن بين ۱-۰.۵ ساعت مي باشد.

هشدارها امپرازول

اين دارو بايد در بيماران مبتلا يا داراي سابقه امپرازول ابتلاي به بيماري مزمن كبدي، با احتياط مصرف شود.

عوارض جانبي امپرازول

از عوارض شايع اين دارو مي توان سردرد، اسهال، بثورات جلدي، كهير و سرگيجه را نام برد.

تداخل دارويي امپرازول

مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ضد انعقاد خوراكي مانند وارفارين باعث افزايش اثر وارفارين مي شود. مصرف همزمان اين دارو با ديازپام و داروهاي ضد صرعمثل فني توئين باعث افزايش اثر آن مي شود.

نكات قابل توصيه امپرازول

۱. در صورت بروز سوءهاضمه، اسهال و كهير طي درمان، به پزشك مراجعه شود.
۲. در صورت اثبات وجود سرطان معده از مصرف اين دارو بايد خودداري شود.
۳. كپسول دارو بايد بلافاصله قبل از غذا و ترجيحاً در صبح مصرف شود.
۴. مصرف اين دارو در كودكان توصيه نمي شود.

اشكال دارويي امپرازول

Capsule: ۲۰ mg

موارد استفاده فاموتيدين

فاموتيدين در درمان زخمهاي خوش خيم معده و دوازدهه، زخم ناشي از برگشت محتويات معده به مري و سندروم زولينگر-اليسون به كار مي رود.

مكانيسم اثر فاموتيدين

اين دارو از طريق رقابت با هيستامين در سطح گيرنده هاي H۲ در سلول هاي جداره اي، ترشح پايه اي اسيد معده و همچنين تحريك ترشح اسيد توسط غذا، پنتاگاستريل و ساير محركهاي ترشح اسيد معده را مهار مي كند.

فارماكوكينتيك فاموتيدين

اين دارو به سرعت ولي به طور ناقص ۴۵-۴۰ درصد از طريق مجراي گوارش جذب مي شود و به ميزان كمي در اولين عبور كبدي خود متاليزه مي شود. اتصال دارو به پروتئين هاي پلاسما كم است. اوج غلظت سرمي آن طي اثر دارو ۱۲-۱۰ ساعت مي باشد و فاموتيدين بيشتر دارو به صورت تغيير نيافته از طريق كليه دفع مي شود.

هشدارها فاموتيدين

۱. بيماراني كه به سايمتيدين عدم تحمل نشان مي دهند، ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.
۲. در صورت وجود مشكل كبدي يا كليوي، با احتياط مصرف شود.
۳. به طور كلي مصرف داروهاي مسدد گيرنده H۲ بندرت براي بيش از ۸ هفته ضروري است. براي مصارف طولاني مدت اين داروها مطالعه اي صورت نگرفته است.

عوارض جانبي فاموتيدين

عوارض اين دارو شايع نيست و بيشتر شامل اسهال، فاموتيدينيا يبوست، سرگيجه يا سردرد و نفخ شكم مي باشد.

تداخل دارويي فاموتيدين

جذب اين دارو در حضور آنتي اسيدها كاهش مي يابد. با وجود آنكه فاموتيدين در مقايسه با سايمتيدين يك مهار كننده ضعيف تر براي آنزيم هاي كبدي است، اما بايد در مصرف همزمان ساير داروها با اين دارو احتياط كرد.

نكات قابل توصيه فاموتيدين

۱. كشيدن سيگار باعث كاهش اثر اين دارو مي شود.
۲. براي بيماران سالخورده يا مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.

اشكال دارويي فاموتيدين

Film Coated Tablet: ۲۰ mg
Film Coated Tablet: ۴۰ mg

موارد استفاده سايمتيدين

سايمتيدين در درمان كوتاه مدت زخمهاي فعال دوازدهه يا زخمهاي فعال و خوش خيم معده، ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندروم زولينگر-اليسون، برگشت محتويات معده به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيد معده براي آن مفيد است، مانند جراحي دستگاه گوارش مورد استفاده قرار مي گيرد.

مكانيسم اثر سايمتيدين

اين دارو از طريق رقابت با هيستامين در سطح گيرنده هاي H۲ در سلول هاي جداره اي، ترشح اسيد توسط غذا، پنتاگاسترين و ساير محركهاي ترشح اسيد معده را مهار مي كند.

فارماكوكينتيك سايمتيدين

اين دارو به خوبي و به سرعت از طريق دستگاه گوارش جذب مي شود. متابوليسم آن كبدي است و در حدود ۴۰-۳۰ درصد دارو در اولين عبور از كبد بي اثر مي شود. نيمه عمر آن ۳-۲ ساعت است و حداكثر غلظت پلاسمايي پس از ۹۰-۴۵ دقيقه پس از تجويز خوراكي آن حاصل مي شود.

هشدارها سايمتيدين

۱. در بيماران سالخورده احتمال كاهش كليرانس كليوي و افزايش غلظت سرمي دارو وجود دارد.
۲. در سيروز كبدي و ناراحتي هاي كليوي متوسط تا شديد خطر بروز عوارض جانبي به خصوص عوارض عصبي دارو وجود دارد.
۳. مسدد گيرنده H۲ عوارض سرطان معده را ممكن است بپوشاند لذا در افراد ميانسال كنترل متناوب جهت سرطان ضروري بنظر مي رسد.
۴. به طور كلي مصرف سايمتيدين و ساير مسددهاي گيرنده H۲ براي پيش از ۸ هفته بندرت ضروري است. براي مصارف طولاني مدت اين داروها مطالعه اي صورت نگرفته است.

عوارض جانبي سايمتيدين

اختلال شناخت ( برگشت پذير)، اختلالات خوني، خستگي يا ضعف غير عادي، ضربان آهسته، سريع و نامنظم قلب ( بويژه با تزريق وريدي مقادير زياد دارو) ، كاهش توانايي جنسي، اسهال، سرگيجه يا سردرد، كرامپ عضلاني، كچلي، بثورات جلدي، تورم پستان در زنان و مردان، آسيب برگشت پذير كبد يا كليه با مصرف اين دارو گزارش شده است.

تداخل دارويي سايمتيدين

جذب سايمتيدين در حضور آنتي اسيدها كاهش مي يابد. متابوليسم داروهاي ضد انعقاد خوراكي، بنزوديازپين ها به خصوص كلرديازپوكسايد و ديازپام، مترونيدازول، فني توئين، پروپانولول و گزانتين ها در صورت مصرف همزمان با سايمتيدين كاهش مي يابد. سايمتيدين ممكن است دفع پروكائين آميد، آميودارون و كينيدين را كاهش دهد.

نكات قابل توصيه سايمتيدين

۱. بهتر است اين دارو با هر وعده غذا و قبل از خواب مصرف شود.
۲. احتمال تشديد درد مفاصل پس از تزريق دارو وجود دارد.
۳. آمپول تزريقي وريدي سايمتيدين با سرمهاي تزريقي سازگار است.
۴. تزريق وريدي مقادير زياد اين دارو توصيه نمي شود زيرا خطر بروز آريتمي قلبي وجود دارد.
۵. كشيدن سيگار باعث كاهش اثر اين دارو مي شود.

اشكال دارويي سايمتيدين

Film Coated Tablet : ۲۰۰ mg
Syrup: ۲۰۰ mg/۵ ml
Injection:۲۰۰ mg/۲ ml

موارد استفاده رانيتيدين

رانيتيدين در درمان كوتاه مدت زخم‌هاي فعال دوازدهه يا زخم‌هاي فعال و خوش‌خيم معده، (در مقادير كم براي پيشگيري از عود زخم دوازدهه مصرف مي‌شود)، حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندروم زولينگر-اليسون، برگشت محتويات معده به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيد معده براي آن مفيد است مانند جراحي در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

مكانيسم اثر رانيتيدين

اين دارو در رقابت با هيستامين در سطح گيرنده‌هاي H۲ در سلول‌هاي جداره‌اي ترشح اسيد معده توسط غذا، پنتاگاسترين و ساير محرك‌هاي ترشح اسيد معده را مهار مي‌كند.

فارماكوكينتيك رانيتيدين

رانيتيدين به سرعت از طريق مجراي گوارش جذب مي‌شود و در اولين عبور كبدي متابوليزه مي‌شود. اوج غلظت سرمي آن در حدود ۳-۲ ساعت پس از مصرف مي‌باشد. طول اثر دارو براي كاهش ترشح اسيد ۴ ساعت و در هنگام شب حدود ۱۲ ساعت مي‌باشد. اين دارو از طريق كليه دفع مي‌شود.

هشدارها رانيتيدين

۱. بيماراني كه به سايمتيدين عدم تحمل نشان مي‌دهند، ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.
۲. در سيروز كبدي و ناراحتي‌هاي كليوي متوسط تا شديد خطر بروز عوارض جانبي به خصوص عوارض عصبي دارو وجود دارد.
۳. مصرف اين دارو بيش از ۱۲ هفته مداوم توصيه نمي‌شود.

عوارض جانبي رانيتيدين

عوارض اين دارو بيشتر شامل اسهال يا يبوست، سرگيجه يا سردرد و نفخ شكم است.

تداخل دارويي رانيتيدين

جذب اين دارو در حضور آنتي اسيدها كاهش مي‌يابد.
با وجود آنكه رانيتيدين در مقايسه با سايمتيدين يك مهار كننده ضعيف كننده‌تر آنزيم‌هاي كبدي است، با اين وجود در مصرف همزمان ساير داروها با اين دارو بايد احتياط كرد.

نكات قابل توصيه رانيتيدين

۱. كشيدن سيگار باعث كاهش اثر اين دارو مي‌شود.
۲. در بيماران سالخورده يا مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.

اشكال دارويي رانيتيدين

Film Coated Tablet (as HCL): ۱۵۰ mg
Injection (as HCL): ۲۵ mg/ml

موارد استفاده هيدروكورتيزون

هيدروكورتيزون در درمان علامتي اختلالات ناشي از آلرژي و يا التهابي پوست نظير اگزما، درماتيت‌ها، زخم قنداق بچه و نيش حشرات به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر هيدروكورتيزون

اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده‌هاي اختصاصي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو-گيرنده وارد هسته سلولي مي‌شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و به دنبال آن ساخت آنزيم‌هاي مهاري مي‌شود كه گمان مي‌رود مسئول ايجاد اثرات مهاري ضد التهابي مي‌باشند.

فارماكوكينتيك هيدروكورتيزون

متابوليسم اين دارو عمدتاً در خود پوست صورت مي‌گيرد. به دنبال جذب سيستميك، در كبد نيز متابوليزه مي‌شود. نيمه عمر هيدروكورتيزون آزاد حدود ۲ ساعت مي‌باشد.

موارد منع مصرف هيدروكورتيزون

در ضايعات پوستي درمان نشده باكتريايي، قارچي يا ويروسي، بيماري روزاسه و التهاب پوستي، حالات التهابي زخم‌دار يا خارش‌دار نبايد مصرف شود. تجويز اين دارو براي درمان آكنه ولگاريس توصيه نمي‌شود (به خصوص كورتيكواستروئيدهاي قوي منع مصرف دارند) كورتيكوستروئيدهاي قوي در كودكان زير يك سال منع مصرف دارند.

هشدارها هيدروكورتيزون

در اختلالات التهابي پوست شيرخواران از قبيل التهاب ناشي از ادرار سوختگي احتياط فراوان نموده و بيش از ۷-۵ روز مصرف نشود. از مصرف طولاني مدت فرآورده روي پوست اجتناب شود.

عوارض جانبي هيدروكورتيزون

در صورت جذب سيستميك هيدروكورتيزون احتمال بروز عوارضي نظير سندرم كوشينگ، افزايش قند خون، وجود قند در ادرار و در صورت مصرف دراز مدت تضعيف محور هيپوتالاموس-هيپوفيز-فوق كليه وجود دارد.
بروز عوارض جانبي موضعي مانند تشديد عفونت‌هاي درمان نشده، نازك شدن پوست، درماتيت تماسي، اختلالات التهابي در ناحيه صورت به ويژه در خانم‌ها و آكنه در محل كاربرد فرآورده نيز گزارش شده است.

نكات قابل توصيه هيدروكورتيزون

۱- از مصرف خودسرانه اين دارو خودداري شود.
۲- از به كار بردن پوشش و يا پانسمان روي ناحيه تحت درمان با هيدروكورتيزون خودداري شود.
۳- از تماس دارو با چشمها اجتناب شود.
۴- در صورتي كه با گذشت دو هفته عارضه‌اي كه براي آن هيدروكورتيزون تجويز شده، بهبود پيدا نكرد و يا بدتر شد، به پزشك مراجعه شود.
۵- قبل از شيردهي از استعمال اين دارو روي بافت پستان خودداري شود.

مقدار مصرف هيدروكورتيزون

در بزرگسالان از كرم يا پماد ۱% ، ۱ تا ۳ بار در روز و در كودكان بالاي ۲ سال ۱ تا ۲ بار در روز استفاده مي‌شود. ميزان مصرف اين دارو در كودكان زير ۲ سال تاكنون مشخص نشده است.

اشكال دارويي هيدروكورتيزون

Topical Cream: ۱%
Topical Ointment: ۱%

موارد استفاده بيزاكوديل

بيزاكوديل به عنوان يك مسهل محرك براي درمان كوتاه مدت يبوست و تخليه ركتوم و كولون قبل از انجام آزمون ها يا جراحي كولون مصرف مي‌شود.

مكانيسم اثر بيزاكوديل

اين دارو با اثرگذاري مستقيم بر روي عضلات صاف روده باعث افزايش حركات پريستالتيك روده مي‌شود.

فارماكوكينتيك بيزاكوديل

اثر اين دارو پس از ۸-۶ ساعت شروع مي‌شود.

موارد منع مصرف بيزاكوديل

در صورت وجود آپانديسيت يا نشانه‌هاي آن يا خونريزي مقعد و نيز انسداد روده با علت نامشخص نبايد از بيزاكوديل استفاده شود. اين دارو در صورت كولوستوني يا ايلنوستومي نيز نبايد مصرف شود.

هشدارها بيزاكوديل

استفاده از اين دارو در كودكان با سن كمتر از ۶ سال بايد با دستور پزشك صورت گيرد.

عوارض جانبي بيزاكوديل

از عوارض احتمالي اين دارو مي توان به آروغ زدن، كرامپ، اسهال، تهوع و تحريك پوستي در اطراف مقعد اشاره كرد.

تداخل دارويي بيزاكوديل

مصرف بيش از حد اين دارو باعث دفع املاح پتاسيم مي‌شود و اثر داروهاي مدر در كاهش غلظت سرمي پتاسيم را كاهش مي‌دهد.
مصرف همزمان داروهاي ضد اسيد و شير با قرص‌هاي بيزاكوديل ممكن است باعث حل شدن سريع روكش قرص ها و درنتيجه بروز تحريك معده يا دوازدهه شود.

نكات قابل توصيه بيزاكوديل

۱. از جويدن يا خرد كردن قرص‌هاي بيزاكوديل يا از مصرف آن با داروهاي ضد اسيد خودداري شود.
۲. در صورت وجود آپانديسيت و تا دو ساعت بعد از مصرف ساير داروها از مصرف اين داروها خودداري شود.
۳. مصرف طولاني مدت اين دارو ممكن است باعث وابسته شدن كار روده به آن شود.
۴. احتمال بروز بثورات جلدي و كرامپ به خصوص در صورت مصرف با معده خالي وجود دارد.

اشكال دارويي بيزاكوديل

Entric Coated Tablet : ۵ mg
Suppository : ۱۰ mg
Pediatric Suppository :۵ mg

موارد استفاده ديفنوكسيلات

تركيب ديفنوكسيلات و آتروپين به صورت كمكي در درمان اسهال هاي مزمن و حاد و همچنين كوليت زخمي خفيف و مزمن مصرف مي شود.

مكانيسم اثر ديفنوكسيلات

ديفنوكسيلات احتمالاً به صورت موضعي و مركزي باعث مهار حركات دودي روده مي شود. آتروپين كه عمدتاً به دليل جلوگيري از سوءاستفاده دارويي به اين فرآورده اضافه مي شود، داراي خاصيت ضد موسكاريني مي باشد.

فارماكوكينتيك ديفنوكسيلات

متابوليسم ديفنوكسيلات كبدي است و متابوليت اصلي دارو نيز اثري مشابه خود دارو دارد. نيمه عمر ديفنوكسيلات ۲.۵ ساعت و نيمه عمر متابوليت آن در حدود ۱۲ ساعت است. زمان لازم براي شروع اثر يك ساعت و مدت اثر آن ۴-۳ ساعت مي باشد. دفع دارو از طريق مدفوع و كليه است.

موارد منع مصرف ديفنوكسيلات

در اسهال شديد ناشي از كوليت اولسراتيو يا ناشي از كوليت پسودو ممبران نبايد مصرف شود.

هشدارها ديفنوكسيلات

۱. كودكان و بيماران سالخورده، به ضعف تنفسي ناشي از ديفنوكسيلات حساس تر هستند.
۲. در افراد مبتلا به دهيدراتاسيون و مبتلا به اسهال ناشي از ميكروارگانيسم ها با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض جانبي ديفنوكسيلات

عوارض آن معمولاً كم و شامل تاري ديد، مشكل در دفع ادرار، خشكي پوست و دهان يا تب مي باشد.

تداخل دارويي ديفنوكسيلات

مصرف همزمان ديفنوكسيلات با ساير داروهاي اعتيادآور و مضعف CNS خطر اعتياد را افزايش مي دهد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي پائين آورنده فشارخون با اثر تضعيف CNS مي تواند اثر مضعف CNS ديفنوكسيلات را افزايش دهد. اثر ضدموسكاريني آمانتادين، هالوپريدول، فنوتيازين ها و پروكائين آميد ممكن است اثرات آتروپين موجود در اين فرآورده را افزايش دهد. مصرف همزمان با داروهاي مهاركننده مونوآمينواكسيداز (MAO) ممكن است منجر به بروز ناگهاني بحران پرفشاري خون شود.

نكات قابل توصيه ديفنوكسيلات

۱. در صورت بروز تحريك معده همراه غذا مصرف شود.
۲. در صورت مصرف طولاني مدت، احتمال وابستگي به دارو وجود دارد. مصرف طولاني مدت اين دارو، فقط در صورت بهبود علايم باليني بيماري و زير نظر پزشك بايد صورت گيرد.
۳. به دليل بروز خواب آلودگي يا سرگيجه از انجام كارهايي كه نيازمند دقت هستند از جمله رانندگي، خودداري شود.

اشكال دارويي ديفنوكسيلات

Tablet: Diphenoxylate HCL ۲.۵ mg + Atropine Sulfate ۰.۰۲۵ mg

موارد استفاده مترونيدازول

مترونيدازول دارويي آنتي بيوتيك است كه در درمان عفونت هاي بي‌هوازي (از جمله عفونت‌هاي دندان( ريشه كني هليكوباكترپيلوري و عفونت‌هاي تك ياخته‌اي كاربرد دارد. اين دارو در درمان واژينوز باكتريايي ناشي از هموفيلوس يا گاردنلا يا كورينه باكتريوم، واژينيت غير اختصاصي و واژينوز بي‌هوازي به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر مترونيدازول

مترونيدازول ، پس از جذب توسط ميكروارگانيسم‌ها احيا و به يك تركيب سمي تبديل مي‌شود. كه با پيوستن به DNA باعث توقف ساخت آن و مرگ سلول مي‌شود.

فارماكوكينتيك مترونيدازول

مترونيدازول از طريق خوراكي به خوبي جذب شده و در اغلب مايعات و ترشحات بدن منتشر مي‌شود. غلظت سرمي داروي مترونيدازول ۲-۱ ساعت پس از مصرف خوراكي به اوج خود مي‌رسد. نيمه عمر اين قرص در بزرگسالان ۱۲-۶ ساعت است كه در صورت وجود مشكل كبدي به ۲۹-۱۰ ساعت افزايش مي‌يابد. دفع مترونيدازول عمدتاً كليوي است و تا ۱۵ درصد ممكن است از طريق مدفوع دفع شود. ۲۰% از دارو بعد از مصرف واژينال به صورت سيستميك جذب مي‌شود.

موارد منع مصرف مترونيدازول

مصرف اين دارو در سه ماهه اول بارداري اكيدا ممنوع است و جزء گروه X طبقه بندي مي‌شود زيرا ممكن است باعث مرگ يا نقص عضو جنين شود.

هشدارها مترونيدازول

در صورت وجود مشكل كبدي و آناسفالوپاتي كبدي، مصرف اين دارو بايد با احتياط فراوان صورت گيرد.

عوارض جانبي مترونيدازول

تهوع، استفراغ، طعم بد دهان، زبري زبان، اختلالات گوارشي، بثورات جلدي، كهير، آنژيوادم، به ندرت خواب آلودگي، سردرد، سرگيجه، آتاكسي، تيره شدن ادرار،خارش، درد هنگام آميزش و ترشحات غليظ سفيد رنگ از عوارض جانبي دارو هستند.

تداخل دارويي مترونيدازول

اثر وارفارين در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد. مترونيدازولمتابوليسم فني‌توئين را مهار مي‌كند و غلظت پلاسمايي اين دارو را افزايش مي‌دهد. فنوباربيتال، متابوليسم مترونيدازول را افزايش و غلظت پلاسمايي آن را كاهش مي‌دهد. مترونيدازول متابوليسم فلوئورواوراسيل را مهار مي‌كند و احتمال مسموميت با لتيم با مصرف همزمان مترونيدازول گزارش شده است. واكنش شبه دي‌سولفيرام با مصرف همزمان مترونيدازول و فراورده‌هاي حاوي الكل ممكن است بروز كند.

نكات قابل توصيه مترونيدازول

در زمان مصرف به اين موارد دقت كنيد:

۱- پيگيري وضعيت باليني و آزمايشگاهي بيمار در صورتي كه طول درمان از ۱۰ روز تجاوز كند، توصيه مي‌شود.
۲- در صورت بروز تحريك گوارشي، مترونيدازول را مي‌توان با غذا مصرف كرد.
۳- مترونيدازول تزريقي فقط بايد به صورت انفوزيون آهسته وريدي مصرف شود. كه در اين صورت انفوزيون محلول‌ها يا سرم‌هاي ديگر بايد قطع شود.
۴- شستن دست‌ها قبل و بعد از استعمال، توصيه مي‌شود. همچنين رعايت اصول بهداشتي براي جلوگيري از بروز مجدد عفونت ضروري است.
۵- در صورت بروز حساسيت يا تحريك، مصرف بايد قطع شود.
۶- در صورت مصرف شكل واژينال مترونيدازول در درمان تريكوموناز، استفاده از كاندوم به منظور پيشگيري از بروز مجدد عفونت ضروري است. ممكن است به طور همزمان مردان نيز به مصرف اين دارو نياز داشته باشند.
۷- در صورت بروز سرگيجه يا منگي با مصرف اين دارو بايد احتياط نمود.
۸- در طول مصرف مترونيدازول واژينال، به منظور پيشگيري از عفونت متقاطع، عفونت مجدد يا رقيق شدن دوز دارو، بايد از مقاربت جنسي خودداري نمود.

مقدار مصرف مترونيدازول

خوراكي:
بزرگسالان : مترونيدازول به عنوان ضد باكتري سيستميك در عفونت‌هاي بي‌هوازي مقدار۷/۵ mg/kg حداكثر تا يك گرم هر ۶ ساعت به مدت ۷ روز يا بيشتر مصرف مي شود.در التهاب روده، ۵۰۰ ميلي‌گرم چهار بار در روز، در كوليت ناشي از آنتي‌بيوتيك ۵۰۰ ميلي‌گرم ۴-۳ بار در روز، در گاستريت و زخم دوازدهه ناشي ازهليكوباكترپيوري به عنوان درمان كمكي ۵۰۰ ميلي‌گرم ۳ بار در روز به همراه ساير آنتي‌بيوتيك‌هاي خوراكي و درمان واژينوز باكتريايي، ۵۰۰ ميلي‌گرم ۲ بار در روز براي ۷ روز مصرف مي‌شود. به عنوان ضد تك ياخته در آميبياز ۷۵۰– ۵۰۰ ميلي‌گرم ۳ بار در روز براي ۱۰-۷ روز، در بالانتيديوز ۷۵۰ ميلي‌گرم ۳بار در روز براي ۵ يا ۶ روز، در ژياردياز ۲ گرم يك بار در براي ۳ روز يا۲۵۰ ميلي‌گرم ۳ بار در روز به مدت ۷-۵ روز و در درمان تريكوموناز ۲ گرم به صورت مقدار واحد، يك گرم ۲بار در روز به مدت يك روز يا ۲۵۰ ميلي‌گرم ۳ بار در روز به مدت ۷ روز مصرف مي‌شود.
كودكان : مترونيدازول به عنوان ضد باكتري در عفونت‌هاي بي‌هوازي۷/۵mg/kg هر ۶ ساعت ياmg/kg ۱۰ هر ۸ ساعت مصرف مي‌شود. به عنوان ضد تك ياخته در درمان آميبياز ۱۱/۶-۱۶/۷mg/kg ، سه بار در روز به مدت ۱۰ روز ، در بالانتيديوز۱۱/۶-۱۶/۷ mg/kg سه بار در روز به مدت ۵ روز، در ژياردياز ۵mg/kg سه بار در روز به مدت ۷-۵ روز و در درمان تريكوموناز ۵g/kg سه بار در روز به مدت۷ روز مصرف مي‌شود.

تزريقي:

بزرگسالان : مترونيدازول به عنوان ضد باكتري سيستميك در عفونت‌هاي بي‌هوازي ابتدا۱۵mg/kg و سپس ۷/۵mg/kg تا حداكثر يك گرم، هر ۶ ساعت به مدت ۷ روز يا بيشتر انفوزيون وريدي مي‌شود. براي پيشگيري از عفونت در اعمال جراحي،۱۵mg/kg يك ساعت قبل از شروع جراحي وmg/kg ۷۶/۵ و ۱۲ ساعت پس از مقدار اوليه، انفوزيون وريدي مي‌شود، به عنوان ضد تك ياخته در درمان آميبياز۷۵۰-۵۰۰ ميلي‌گرم هر ۸ ساعت به مدت ۱۰-۵ روز انفوزيون وريدي مي‌شود.
كودكان : مترونيدازول به عنوان ضد باكتري سيستميك در عفونت‌هاي بي‌هوازي، درنوزادان نورس، ۱۵mg/kg يه عنوان مقدار اوليه و سپس۷/۵ mg/kg در هر ۱۲ساعت، ۴۸ ساعت پس از مقدار اوليه، انفوزيون وريدي مي‌شود. در نوزادان كامل،۱/۵mg/kg به عنوان مقدار اوليه و سپسmg/kg۷/۵ هر ۱۲ ساعت، ۲۴ ساعت پس از مقدار اوليه انفوزيون وريدي مي‌شود. در نوزادان با سن ۷ روز و بزرگتر، مقدار ۱۵mg/kg يه عنوان مقدار شروع و سپس۷/۵ mg/kg هر ۶ ساعت ازراه انفوزيون وريدي مصرف مي‌شود.
واژينال: در واژينوز باكتريايي يا تريكوموناز، ۵۰۰mg هر شب به مدت ۱۰ يا ۱۲ روز متوالي از راه واژينال مصرف مي‌شود

اشكال دارويي مترونيدازول

Infusion : metronidazole ۵۰۰mg/۱۰۰ml
Tablet : metronidazole ۲۵۰ mg
Oral Suspension : ۱۲۵mg/۵ ml ( as Benzoate )
Vaginal Tablet : ۵۰۰mg
Vaginal Gel : ۰.۷۵%
Ointment

موارد استفاده آزيترومايسين

آزيترومايسين در درمان عفونت‌هاي مجاري تنفسي، التهاب گوش مياني، عفونت‌هاي پوست و بافت‌هاي نرم، عفونت‌هاي تناسلي و التهاب پيشابراه مصرف مي‌شود

فارماكوكينتيك آزيترومايسين

فراهمي زيستي اين دارو به صورت خوراكي حدود ۴۰ درصد است. جذب دارو همراه با غذا به شكل كپسول (نه قرص) كاهش مي‌يابد. اوج غلظت سرمي دارو از زمان مصرف تا ۲ ساعت بعد از آن حاصل مي‌شود. اين دارو به طور گسترده در بافت‌ها منتشر مي‌شود به طوري كه غلظت آن در بافت‌ها بيش از پلاسما خواهد بود. اين دارو به مقدار كم در كبد متابوليزه مي‌شود و بقيه آن به صورت تغيير نيافته عمدتاً از طريق صفرا دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف آزيترومايسين

در صورت وجود نارسايي كبد، اين دارو نبايد مصرف شود.

هشدارها آزيترومايسين

در صورت ابتلاي بيمار به نارسايي كبدي يا كليوي، تاكيكاردي بطني و پورفيري، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض جانبي آزيترومايسين

تهوع، استفراغ، احساس ناراحتي در شكم، اسهال، كهير، بثورات جلدي و ساير واكنش‌هاي آلرژيك، آزيترومايسين كاهش برگشت پذير قدرت شنوايي در صورت مصرف مقادير زياد دارو، يرقان انسدادي و مشكلات قلبي از عوارض مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي آزيترومايسين

اين دارو نيز مانند اريترومايسين با تعدادي از داروها تداخل دارد

نكات قابل توصيه آزيترومايسين

بهتر است اين دارو ( به ويژه كپسول آن ) با معده خالي مصرف شود ولي در صورت بروز تحريك گوارشي مي‌توان دارو را با غذا نيز مصرف كرد

مقدار مصرف آزيترومايسين

بزرگسالان: آزيترومايسين به طور معمول به مقدار ۵۰۰ ميلي‌گرم يك بار در روز به مدت ۳ روز مصرف مي‌شود. در درمان عفونت‌هاي تناسلي كلاميديايي و عفونت مجاري ادراري غير گونوكوكي، يك گرم به صورت تك دوز مصرف مي‌شود.
كودكان : براي كودكان با سن بيش از ۶ ماه ۱۰mg/kg يك بار در روز به مدت ۳ روز يا براساس وزن كودك به ترتيب زير مصرف مي شود: براي وزن ۱۵ تا ۲۰ كيلوگرم: مقدار ۲۰۰ ميلي‌گرم، براي وزن ۲۶ تا ۳۵ كيلوگرم: مقدار ۳۰۰ ميلي‌گرم، براي وزن ۳۶ تا ۴۵ كيلوگرم: مقدار ۴۰۰ ميلي‌گرم ( اين مقادير يك بار در روز به مدت ۳ روز مصرف مي‌شوند).

اشكال دارويي آزيترومايسين

Film Coated Tablet : ۲۰۰ mg
Film Coated Tablet : ۴۰۰ mg ( as Ethylsuccinate)
For Suspension : ۲۰۰ mg/ ۵ ml ( as Ethylsuccinate)
For Injection : ۱ g ( as lactobionate)