سلامت و سبك زندگي

دارو كلوتريمازول

salamatism 
  بازدید : 279
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

كلوتريمازول

Clotrimazole

كلوتريمازول در درمان كانديدياز ناشي از كانديدا آلبيكنس و ساير گونه‌هاي كانديدا، كچلي بدن، ران و پا ناشي از تريكوفيتون روبروم، تريكوفيتون منتاگروفيس، اپيدرموفيتون فلوكوزوم، ميكروسپوروم كانيس، تيناورسيكالر (ناشي از پيتيروسپوروم)، اريپكولار(مالاسزيا فورفور) و در درمان عفونت قارچي اطراف ناخن و كچلي ريش و سر كاربرد دارد.

مكانيسم اثر كلوتريمازول

كلوتريمازول با مهار ساخت ارگوسترول آسيب رساندن به غشاء سلولي قارچ و تغيير در نفوذپذيري آن، باعث خروج عناصر ضروري داخل سلولي مي‌شود.

فارماكوكينتيك كلوتريمازول

جذب سيستميك اين دارو بعد از مصرف پوستي كم است ولي بعد از مصرف از راه مهبل به ميزان ۱۰-۳ درصد جذب مي‌شود.

هشدارها كلوتريمازول

از تماس دارو با چشم خودداري شود.

نكات قابل توصيه كلوتريمازول

۱- رعايت نكات بهداشتي مانند استفاده از لباس زير نخي و يا استفاده از كاندوم در هنگام مقاربت به درمان كمك مي‌كند.
۲- در صورت مصرف دارو براي درمان كانديدياز، از به كار بردن پانسمان بسته در موضع خودداري شود.
۳- در صورت عدم پاسخ به درمان بعد از اطمينان از عدم وجود ساير پاتوژن‌ها، دوره درمان ممكن است مجدداً تكرار شود.

مقدار مصرف كلوتريمازول

موضعي: روزي ۲ بار صبح و عصر از محلول يا كرم بر موضع ماليده شود.
قرص واژينال: در بيماران غير باردار ۲۰۰ ميلي‌گرم ترجيحاً قبل كلوتريمازول از خواب به مدت ۳ روز يا ۱۰۰ ميلي‌گرم به مدت ۷ روز مصرف مي‌شود.
كرم واژينال: مقدار ۵۰ ميلي‌گرم يك اپليكاتور از كرم يك درصد، ترجيحاً قبل از خواب به مدت ۱۴-۶ روز استفاده مي‌شود.

اشكال دارويي كلوتريمازول

Topical Cream : ۱

برچسب ها كلوتريمازول , Clotrimazole ,

دارو مبندازول

salamatism 
  بازدید : 289
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

مبندازول

Mebendazole

موارد استفاده مبندازول

مبندازول در درمان ابتلا به كرم هاي نخي، گرد، شلاقي و قلابدار مصرف كاربرد دارند.

مكانيسم اثر مبندازول

مبندازول موجب تخريب ميكروتوبول‌هاي سيتوپلاسمي انگل و درنتيجه مهار برداشت گلوكز توسط كرم بالغ و در نهايت مرگ انگل مي شود.

فارماكوكينتيك مبندازول

اين دارو، تا حد كمي از طريق دستگاه گوارش جذب مي‌شود. با اين حال جذب خوراكي دارو در هنگام خوردن غذا، به ويژه غذاهاي چرب، افزايش مي‌يابد. دفع اين دارو عمدتاً از طريق كليه صورت مي‌گيرد.

هشدارها مبندازول

۱- در صورت ابتلاي بيمار به مشكلات كبدي، اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- در درمان كرمك، قبل از شروع درمان و يك هفته پس از آن، بايد ناحيه اطراف مقعد به منظور يافتن تخم كرم، به ويژه در بيماراني كه علايم عفونت درآنها پايدار است، بررسي شود.
۳- آزمون مدفوع در درمان ابتلا به كرم‌هاي گرد، شلاقي و كاپيلارياز، قبل و ۳-۱ هفته پس از درمان به منظور تعيين كارايي درمان ضروري است.
۴- شمارش كامل گلبول‌هاي خون در اولين ماه درمان با اين دارو ضروري است.

عوارض جانبي مبندازول

به ندرت درد شكم، اسهال و واكنش‌هاي حساسيت مفرط ( شامل گزانتوم، بثورات جلدي، كهير و آنژيوادم )، با مصرف اين دارو گزارش شده است.

نكات قابل توصيه مبندازول

-۱ درصورت مصرف اين دارو براي درمان كرمك بهتر است تمام افراد خانواده به طور همزمان درمان شوند. همچنين، شستن لباس‌هاي خواب و رختخواب بعد از درمان با دارو ضروري است تا بيماري دوباره عود نكند.
-۲در درمان آلودگيهاي داخل بافت‌ها(مانند كيست ها)، اين دارو در مقادير زياد همراه با غذا، به ويژه غذاهاي چرب بايد مصرف شود تا مقدار بيشتري از دارو جذب شود.
-۳بيماران مبتلا به آلودگي كرم‌هاي قلاب‌دار و شلاقي، بايد به صورت مكمل مقاديري آهن دريافت كنند.
-۴قرص هاي مبندازول را بايد كاملاً جويد و با مقداري آب مصرف نمود.

مقدار مصرف مبندازول

بزرگسالان و كودكان: مبندازول در درمان آلودگي به كرم‌هاي نخي‌(‌مانند كرمك‌) در بزرگسالان و كودكان با سن بيشتر از ۲ سال به مقدار ۱۰۰ ميلي گرم در يك نوبت مصرف مي‌شود. در صورت بروز مجدد عفونت، ممكن است يك مقدار مصرف ثانويه ۳-۲ هفته بعد ضروري باشد. مصرف دارو در كودكان با سن كمتر از ۲ سال توصيه نمي‌شود. مقدار مصرف دارو در درمان آلودگي به كرم‌هاي شلاقي، كرم‌هاي گرد ،آسكاريس و كرم‌هاي قلاب‌دار در بزرگسالان و كودكان با سن بيشتر از ۲ سال۱۰۰ ميلي گرم دو بار در روز براي ۳ روز مي‌باشد.

اشكال دارويي مبندازول

Chewable Tablet : ۱۰۰ mg

برچسب ها مبندازول , Mebendazole ,

دارو آلبندازول

salamatism 
  بازدید : 294
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

آلبندازول

Albendazole

موارد استفاده آلبندازول

آلبندازول يك داروي ضد كرم وسيع الطيف است و از نظر ساختمان و اثر، مشابه مبندازول مي‌باشد. اين دارو در درمان آلودگي به آسكاريس، كرمك، كرمك قلابدار، تريكورياز و استرونژيلوئيد نيز كاربرد دارد.

مكانيسم اثر آلبندازول

آلبندازول باعث تغييرات تخريبي در سلول‌هاي جدار روده كرم و درنتيجه كاهش توليد انرژي در انگل و مرگ آن مي‌شود.

فارماكوكينتيك آلبندازول

جذب اين دارو از طريق خوراكي كم و نامنظم است كه در صورت مصرف همزمان دارو با غذاهاي چرب افزايش مي‌يابد. اين دارو پس از جذب، در مايع مغزي-نخاعي، صفرا و كيست هيداتيد منتشر مي‌شود. آلبندازول در كبد به سرعت و به طور گسترده به متابوليت‌هاي فعال متابوليزه مي‌شود. اوج غلظت سرمي دارو ۴-۲ ساعت پس از مصرف خوراكي به دست مي‌آيد. نيمه عمر آن پس از مصرف يك مقدار واحد ۱۵-۸ ساعت است. دفع دارو پس از جذب عمدتاً كليوي است.

هشدارها آلبندازول

۱- اين دارو در بيماران مبتلا به مشكل كبدي بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
۲- انجام آزمايشهاي مربوط به كبد و شمارش سلول‌هاي خون قبل از شروع درمان و دوبار در طول هر دوره آلبندازول درمان با مقادير زياد يا به مدت طولاني، ضروري است.

عوارض جانبي آلبندازول

اختلالات گوارشي ، سردرد، سرگيجه، تغيير در آنزيم هاي كبدي، به ندرت آلوپسي برگشت ناپذير، تب، بثورات جلدي و اختلالات خوني از عوارض مصرف اين دارو هستند. در صورت نشت مايع در كيست هيداتيد احتمال بروز شوك آلرژيك وجود دارد.

نكات قابل توصيه آلبندازول

۱- اين دارو را بايد همراه با غذاهاي چرب مصرف كرد.
۲- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. در آلودگي‌هاي شديد دوره درمان ممكن است ۳-۲ هفته طول بكشد.

اشكال دارويي آلبندازول

Suspension : ۴۰۰mg/۱۰ml
Tablet : ۲۰۰mg
Tablet : ۴۰۰mg

برچسب ها آلبندازول , Albendazole ,

دارو پروپرانولول

salamatism 
  بازدید : 249
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

پروپرانولول

Propranolol

موارد استفاده پروپرانولول

پروپرانولول در درمان آنژين صدري مزمن، پيشگيري و درمان آريتمي قلبي، كنترل قلبي، كنترل پرفشاري خون، درمان كارديوميوپاتي هيپرتروفيك و پيشگيري از انفاركتوس مجدد ميوكارد، در درمان كمكي فئوكروموسيتوم و پيشگيري از سردردهاي عروقي مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك پروپرانولول

حدود ۹۰ درصد دارو از طريق مجراي گوارش جذب مي‌شود. پيوند دارو به پروتئين‌هاي پلاسما خيلي زياد است. متابوليسم دارو كبدي بوده و نيمه‌عمر آن ۵-۳ ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر ۱.۵-۱ ساعت و دفع دارو كليوي است.

موارد منع مصرف پروپرانولول

اين دارو در شوك قلبي، نارسايي آشكار قلب، بلوك درجه دو يا سه دهليزي-بطني، براديكاردي سينوسي و كاهش فشار خون سيستوليك به كمتر از ۱۰۰ ميلي‌متر جيوه(براي پيشگيري از انفاركتوس مجدد ميوكارد) نبايد مصرف شود.

هشدارها پروپرانولول

۱- مصرف اين دارو در صورت وجود سابقه آلرژي، آسم نايژه‌اي، آمفيزيم يا برونشيت غيرآلرژيك، نارسيايي احتقاني قلب، ديابت، پركاري تيروئيد، افسردگي رواني يا سابقه ابتلاء به آن بايد با احتياط فراوان صورت گيرد.
۲- مقدار مصرف اين دارو در سالمندان بايد براساس پاسخ بيمار تعيين شود. زيرا از يك طرف به علت كاهش حساسيت اين بيماران به اثر دارو ممكن است افزايش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف ديگر به علت كاهش توانايي متابوليسم و دفع دارو، كاهش مقدار مصرف ممكن است ضرورت يابد.
۳- در بيماران مبتلا به مشكل كبدي، مقادير مصرف اين دارو بايد كاهش يابد.
۴- در صورت بروز افسردگي ناشي از اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود.
۵- اگر بعد از يك دوره درمان طولاني با اين دارو قطع مصرف آن ضرورت پيدا كند، بايد مصرف اين دارو به تدريج و حداقل طي سه روز تا دو هفته قطع شود. در طول اين مدت، بيمار بايد از فعاليت‌هاي شديد بدني پرهيز كند تا خطر بروز انفاركتوس ميوكارد يا آريتمي به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف دارو، علايم قطع مصرف بروز كرد، بايد مصرف دارو را به طور موقت مجدداً شروع نمود ولي به دنبال بهبود بيمار، آن را با احتياط قطع كرد.
۶- در طول مصرف اين دارو، پيگيري عملكرد قلب، تعيين نبض، اندازه‌گيري فشار خون و ثبت نوار قلبي و اندازه‌گيري ضربان قلب ضروري است.

عوارض جانبي پروپرانولول

براديكاردي، نارسايي قلب، اسپاسم برونش، انقباض عروق محيطي، اختلالات گوارشي، خستگي، مشكلات خواب، بثورات جلدي، اشكال درتنفس يا خس خس كردن، سردي دست‌ها و پاها، اختلال شناخت به خصوص در سالمندان، توهم، افسردگي رواني، ورم مچ و ساق پا، ضربان آهسته و غير عادي قلب، يبوست، اضطرابيا نگراني، كاهش توانايي جنسي، اسهال، خواب‌آلودگي خفيف، سردرد، بي‌حسي يا گزگز كردن انگشتان دست و پا و خستگي يا ضعف غير عادي از عوارض جانبي مصرف اين دارو پروپرانولول هستند.

تداخل دارويي پروپرانولول

مقدار مصرف انسولين و داروهاي خوراكي پايين‌آورنده قند خون، هنگام مصرف همزمان با اين دارو بايد تنظيم شود تا از كاهش بيش از حد قند خون جلوگيري شود. در صورت مصرف همزمان داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا-آدرنرژيك با داروهاي مسدودكننده كانال‌هاي كلسيمي يا كلونيدين، اثرات كاهش فشار خون ممكن است تشديد شود. مصرف همزمان داروهاي مهاركننده و مونوآمين اكسيداز با اين دارو(مانند فورازوليدون و پروكاربازين) به علت امكان افزايش شديد فشار خون، توصيه نمي‌شود. در صورت مصرف همزمان اين دارو با آمين‌هاي مقلد سمپاتيك كه داراي فعاليت بتا-آدرنرژيك هستند، ممكن است اثرات هر دو دسته دارو كاهش يابند. گزانتين‌ها در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است باعث مهار اثرات درماني هر دو دسته دارو شوند. همچنين، كليرانس تئوفيلين افزايش مي‌يابد.

نكات قابل توصيه پروپرانولول

۱- هيچ يك از نوبت‌هاي مصرف اين دارو نبايد فراموش شود،‌ به خصوص اگر روزي يك بار مصرف مي‌شود.
۲- اين دارو، پرفشاري خون را درمان نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. مصرف اين دارو ممكن است تا پايان عمر ضروري باشد.
۳- مصرف دارو، حتي در صورت احساس بهبودي، بايد ادامه يابد.
۴- اگر يك نوبت دارو فراموش شود، به محض به ياد آوردن آن نوبت بايد مصرف شود. ولي اگر تا زمان مصرف نوبت بعدي ۴ ساعت باقي مانده باشد، پروپرانولول از مصرف آن نوبت بايد خودداري شده و مقدار مصرف بعدي نيز دوبرابر نشود.
۵- در بيماران مبتلا به ديابت، با مصرف اين دارو علائم كمي قند خون ممكن است پوشانده شود يا غلظت قند خون افزايش يابد يا كاهش قند خون طولاني شود.
۶- از مصرف ساير داروها، به ويژه داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه پزشك ندارند، بايد خودداري شود.
۷- قبل از قطع مصرف دارو، بايد با پزشك مشورت شود.
۸- به علت احتمال بروز سرگيجه، خواب‌آلودگي و منگي، هنگام رانندگي يا كار با وسايلي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.

اشكال دارويي پروپرانولول

Injection: ۱ mg/ml
Scored Film Coated Tablet: ۴۰mg، ۸۰mg Film Coated Tablet: ۱۰mg
Sustained Release Tablet: ۸۰mg، ۱۶۰mg

برچسب ها پروپرانولول , Propranolol ,

دارو تري پاراتيد

salamatism 
  بازدید : 261
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

تري پاراتيد

Teriparatide

موارد استفاده تري پاراتيد

تري پاراتيد از اين دارو در درمان پوكي استخوان در زنان يائسته‌ و مرداني كه دچار بيماري هيپوگنادال شده‌اند و بيشتر در معرض شكستگي استخوان قرار دارند استفاده مي‌شود..

مكانيسم اثر تري پاراتيد

اين دارو با تنظيم متابوليسم كلسيم و فسفر (افزايش سطح كلسيم سرم و كاهش سطح فسفر سرم) در استخوان‌ها و كليه، باعث تقويت تشكيل استخوان‌هاي جديد و افزايش تراكم استخواني مي‌شود.

فارماكوكينتيك تري پاراتيد

نيمه عمر اين دارو پس از تزريق، ۱ ساعت مي‌باشد.

عوارض جانبي تري پاراتيد

افسردگي، سرگيجه، سردرد، بي‌خوابي، سنكوپ، آنژين پكتوريس، افزايش فشار خون، افت فشار خون، فارنژيت، رينيت، يبوست، تهوع، اسهال، استفراغ، هايپركلسمي (افزايش كلسيم خون)، گرفتگي عضلات پا، افزايش سرفه، ذات‌الريه، ضايعه پوستي، تعريق، درد گردن و مشكلات دنداني همگي از عوارض مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي تري پاراتيد

الف) مصرف همزمان اين دارو با مكمل‌هاي كلسيم ممكن است باعث افزايش دفع كلسيم از تري پاراتيد طريق ادرار شود.
ب) در صورت مصرف همزمان اين دارو با ديگوكسين ممكن است به علت بروز هايپركلسمي (افزايش كلسيم خون) ناشي از مصرف دارو، خطر مسموميت با ديژيتال‌ها افزايش يابد.

مقدار مصرف تري پاراتيد

روزانه ۲۰mcg در ران يا شكم تزريق زيرجلدي مي‌شود.

برچسب ها تري پاراتيد , Teriparatide ,

دارو متفورمين

salamatism 
  بازدید : 277
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

متفورمين

Metformin

موارد استفاده متفورمين

متفورمين در درمان افراد مبتلا به ديابت غير وابسته به انسولين كه به رژيم غذايي پاسخ نداده‌اند و همچنين در بيماراني كه دچار اضافه وزن هستند، به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر متفورمين

متفورمين از طريق كاهش گلوكونئوژنز و افزايش مصرف محيطي گلوكز اثر مي‌كند. از آنجا كه تنها در حضور انسولين آندوژن اثر دارد، دارو تنها در افرادي مؤثر است كه بخشي از سلول‌هاي پانكراس آن‌ها سالم باشد. تصور مي‌شود كه متفورين تعداد و يا قدرت اتصال انسولين به گيرنده‌هاي غشاء سلول، به ويژه گيرنده‌هاي محيطي را افزايش مي‌دهد.

فارماكوكينتيك متفورمين

فراهميزيستي دارو ۶۰-۵۰ درصد است ولي غذا، سرعت و ميزان جذب دارو را كاهش مي‌دهد. نيمه عمر دارو ۲/۶ ساعت است و به صورت تغيير نيافته از طريق كليه‌ها دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف متفورمين

دارو در مواردي مانند بيماري‌هاي كبدي و كليوي، بيماري‌هاي قلبي، استعداد ابتلا به اسيدوز لاكتيك، عفونت شديد، سوختگي شديد، جراحي، تروما، دهيدراتاسيون، اغماي ديابتي و كتواسيدوز نبايد مصرف شود.

هشدارها متفورمين

۱- در افراد مسن به دليل احتمال وجود بيماري‌هاي عروق محيطي و يا اختلال عملكرد كليوي، دارو بايد با احتياط مصرف شود.
۲- در شرايطي مانند اسهال، استفراغ، فلج معده، انسداد روده و ديگر شرايطي كه جذب غذا را به تأخير مي‌اندازد، ‌ممكن است تغيير مقدار مصرف دارو لازم بوده و يا انسولين جايگزين آن شود.
۳- در پركاري يا كم كاري تيروئيد تنظيم مقدار مصرف دارو لازم است.

عوارض جانبي متفورمين

مهم‌ترين عوارض جانبي ناشي از متفورين بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ، اسهال(معمولاً زودگذر)، اسيد لاكتيك( قطع درمان لازم مي‎باشد) و كاهش جذب ويتامينB۱۲ مي‌باشند.

تداخل دارويي متفورمين

سايمتيدين، آميلورايد، بلوك كننده‌هاي كانال كلسيم، ديگوكسين، مرفين، پروكائين آميد، كينين، راينتيدين، تريامترن، تري متوپريم و وانكومايسين كه توسط انتقال توبولار كليوي دفع مي‌شوند، ‌غلظت پلاسمايي مت فورمين را افزايش داده و با كليرانس كليوي آن تداخل مي‌كنند.

نكات قابل توصيه متفورمين

۱- مصرف متفورمين بايد به مدت ۲ روز قبل از جراحي يا استفاده از مواد حاجب براي آزمايشات پزشكي قطع شود.
۲- در صورت بروز علائم اسيدوز لاكتيك( اسهال، درد، كرامپ‌هاي عضلاني، تنفس كوتاه و سريع، خستگي، ضعف و خواب آلودگي و يا استفراغ سريعاً به پزشك مراجعه شود.

مقدار مصرف متفورمين

دارو به ميزان ۵۰۰ ميلي‌گرم هر ۸ ساعت يا ۸۵۰ ميلي گرم هر ۱۲ ساعت همراه يا بعد از غذا مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي متفورمين

Tablet:۵۰۰ mg
F.C. Tablets: ۵۰۰ mg

برچسب ها متفورمين , Metformin ,

دارو ايمي پنم

salamatism 
  بازدید : 276
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

ايمي پنم

Imipenem

موارد استفاده ايمي پنم

ايمي‌پنم جهت درمان عفونت‌هايي مثل عفونت‌هاي افراد مبتلا به نقص ايمني)همراه با نوتروپني)، عفونت‌هاي داخل شكمي، عفونت‌هاي استخوان و مفاصل، عفونت‌هاي پوست و بافت نرم، عفونت‌هاي مجاري ادراري و صفراوي، پنوموني(ذات‌الريه) اكتسابي بيمارستاني و سپتي سمي كاربرد دارد. همچنين ممكن است از آن در درمان گوناره آ و به عنوان پروفيلاكسي در عفونت‌هاي ناشي از جراحي استفاده شود.

مكانيسم اثر ايمي پنم

سيلاستاتين به عنوان مهار كننده آنزيم دهيدروپپتيدازI در كليه، باعث مهار متابوليسمك ليويايمي‌پنم و توليد متابوليت‌هاي نفروتوكسيك و غير فعال مي‌شود. اين دارو فاقد فعاليت آنتي‌باكتريال بوده و تاثيري بر اثرات آنتي‌باكتريال ايمي‌پنم ندارد.
.

عوارض جانبي ايمي پنم

اين دارو هميشه همراه با مهاركننده آنزيمي سيلاستاتين تجويز مي‌شود. عوارض جانبي ناشي از تركيب اين دو دارو همانند عوارض ناشي از ديگر بتالاكتام‌ها مي‌باشد. واكنش‌هاي افزايش حساسيت مثل راش‌هاي پوستي، كهير، ائوزينوفيلي، تب و ندرتاً آنافيلاكسي مي‌توانند رخ دهند. آثار گوارشي مثل حالت تهوع و استفراغ، اسهال، بي رنگ شدن دندان‌ها و زبان و تغيير در حس چشايي مي‌توانند ايجاد شوند. مواردي از افزايش در مقادير آنزيم‌هاي كبدي و اختلال در پارامترهاي خوني مشاهده شده است. پس از تزريق، واكنش‌هاي موضعي مثل درد و يا ترومبوفلبيت مي‌توانند رخ دهند. پس از مصرف دارو، تشنج نيز ممكن است رخ بدهد. مخصوصاً در بيماران داراي سابقه ضايعه سيستم عصبي مركزي و يا عملكرد ضعيف كليوي. اما گاهي هم در افرادي كه فاقد فاكتورهاي مستعد بوده‌اند و با دوزهاي توصيه شده تشنج رخ داده است. در كودكان تغيير رنگ در ادرار به سمت قرمز كه ضرري هم ندارد مشاهده شده است.
پيشگيري از عوارض جانبي: ايمي‌پنم -سيلاستاتين را نبايد در بيماراني كه به آن حساسيت دارند تجويز كرد و در مورد بيماران حساس به پني سيلين، سفالوسپورين‌ها و ديگر بتالاكتام‌ها به علت وجود احتمال بروز واكنش‌هاي افزايش حساسيت متقاطع، تجويز اين دارو بايد با احتياط صورت گيرد. در بيماران مبتلا به اختلالات كليوي بايد با احتياط تجويز شود و دوز تجويزي به طور متناسب كاهش يابد. در بيماران مبتلا به اختلالات سيستم عصبي مركزي مثل صرع مراقبت ويژه مورد نياز است.

تداخل دارويي ايمي پنم

در صورت مصرف همزمان اين دارو با گانسيكلووير، منجر به بروز بيماري صرع مي‌شود.

مقدار مصرف ايمي پنم

ايمي پنم به صورت انفوزيون داخل وريدي يا تزريق داخل عضلاني عميق مصرف مي‌شود. هنگام تجويز داخل وريدي، دوزهاي ۲۵۰ يا ۵۰۰ ميلي‌گرمي طي ۲۰ تا ۳۰ دقيقه به صورت انفوزيون داده مي‌شود و دوزهاي ۷۵۰ ميلي‌گرمي تا يك گرمي طي ۴۰ تا ۶۰ دقيقه انفوزيون مي‌شود. دوز معمول داخل وريدي در بالغين و در كودكان بالاي ۴۰ كيلوگرم يك تا دو گرم در روز در چند نوبت و هر ۶ تا ۸ ساعت ايت كه به شدت عفونت بستگي دارد و در عفونت‌هاي تهديد كننده، دوزهايي تا حداكثر ۴ گرم تجويز مي‌شود.
در مورد كودكان ۳ ماهه و يا بزرگتر و با وزن كمتر از ۴۰ كيلوگرم هر ۶ ساعت دوز ۱۵ تا ۲۰ ميلي گرم به صورت انفوزيون داخل وريدي تجويز مي‌شود و دوز كلي روزانه نبايد از ۲ گرم تجاوز كند. در كودكان مبتلا به عفونت متوسطدوزهاي بالاتري تا حد ۴ گرم در روز داده مي‌شود و در كودكان بزرگتر و مبتلا به سيستيك فيبروزيز دوزهايي تا حد۹۰ ميلي‌گرم به صورت روزانه داده مي‌شود. در مورد نوزادان كمتر از ۳ ماه دوزهاي زير تجويز مي شود: از ۴ هفته تا ۳ ماه ۲۵ ميلي‌گرم هر ۶ ساعت، از يك تا ۴ هفته۲۵ ميلي‌گرم هر ۸ساعت و زير يك هفتگي ۲۵ ميلي‌گرم هر ۱۲ ساعت تجويز مي‌شود.
جهت پروفيلاكسي عفونت‌هاي جراحي، ايمي‌پنم با دوز يك گرم به صورت داخل وريدي در زمان ايجاد بيهوشي داده مي‌شود كه با يك گرم ديگر از اين دارو در ۳ ساعت بعد پيگيري مي‌شود و دوزهاي اضافي ۵۰۰ ميلي‌گرمي ۸ و ۱۶ ساعت بعد در صورت لزوم به كار مي‌روند. در بالغين مبتلا به عفونت‌هاي ملايم تا متوسط ايمي‌پنم در دوزهاي ۵۰۰ يا ۷۵۰ ميلي‌گرمي هر ۱۲ ساعت به صورت داخل عضلاني تجويز مي‌شود.

برچسب ها ايمي پنم , Imipenem ,

دارو سوماتروپين

salamatism 
  بازدید : 276
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

سوماتروپين

Somatropine (Growth Hormone)

موارد استفاده سوماتروپين

سوماتروپين در درمان كوتاه قدي ناشي از كمبود هورمون رشد از جمله در كوتاه قدي در سندروم ترنر به كار مي‌رود.

مكانيسم اثر سوماتروپين

هورمون رشد يكي از هورمون‌هاي هيپوفيز قدامي مي‌باشد.

فارماكوكينتيك سوماتروپين

نيمه عمر مصرف دارو به دنبال تزريق داخل وريدي ۳۰-۲۰ دقيقه و پس از تزريق داخل عضلاني يا زيرجلدي حدود ۵-۳ ساعت است. طول اثر دارو ۴۸-۱۲ ساعت است. متابوليسم دارو كبدي و دفع آن از طريق صفرا مي‌باشد.

موارد منع مصرف سوماتروپين

در هيپوتروئيديسم درمان نشده يا تومورهاي بدخيم، سوماتروپين خصوصاً تومور داخل جمجمه‌اي كه به طور فعال در ۱۲ ماه گذشته رشد كرده باشد، نبايد مصرف شود.

هشدارها سوماتروپين

۱. مصرف دارو تنها در بيماران با اپي فيز باز مجاز مي‌باشد.
۲. در افراد مبتلا به ديابت ممكن است تنظيم مقدار مصرف داروي ضد ديابت لازم باشد.

عوارض جانبي سوماتروپين

تشكيل آنتي‌بادي، واكنش‌هاي موضعي آلرژيك، درد و تورم در ناحيه تزريق و افزايش خوش‌خيم فشار داخل جمجمه‌اي از عوارض جانبي مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي سوماتروپين

استفاده همزمان مقادير زياد استروئيدهاي آنابوليك، آندروژن‌ها، استروژن‌ها و هورمون‌هاي تيروئيد با اين دارو باعث تسريع بسته شدن اپي فيزها مي‌شود. مصرف طولاني مدت مقادير درمان كورتيكوتروپين(ACTH) و مقادير بالاي خوراكي كورتيكواستروئيدها، باعث مهار پاسخ به هورمون رشد مي‌شود.

نكات قابل توصيه سوماتروپين

۱. قبل از به كار بردن اين فرآورده بايد حساسيت به هورمون رشد و مصرف همزمان ساير داروها خصوصاً كورتيكواستروئيدها و كورتيكوتروپين را در نظر گرفت.
۲. دارو بايد به مقدار مناسب تجويز شده و ميزان رشد به طور منظم توسط پزشك تعيين شود.
۳. در صورتي كه درمان با شكست مواجه شود، سوماتروپين آزمون‌هاي سرولوژيك براي تعيين ميزان پادتن برعليه هورمون رشد انجام شود.
۴. سن استخوان طي درمان بايد هر سال تعيين شود.
۵. بررسي عملكرد تيروئيد و ارزيابي بروز ضايعات داخل جمجمه‌اي لازم مي‌باشد.
۶. تزريق داخل عضلاني دارو بسيار دردناك مي‌باشد.

اشكال دارويي سوماتروپين

For Injection: ۴ IU
For Injection: ۱۲ IU

برچسب ها سوماتروپين , Somatropine ,

دارو آلبومين

salamatism 
  بازدید : 280
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

آلبومين

Albumin

موارد استفاده آلبومين

محلول‌هاي حاوي آلبومين در درمان فوري كاهش حجم خون همراه يا بدون شوك، كاهش پروتئين خون و به عنوان داروي كمكي براي رقيق نمودن خون در اعمال جراحي مصرف مي‌شود. محلول غليظ آلبومين به صورت كمكي در درمان بيماران تحت همودياليز و نارسايي حاد كبدي و افزايش بيلي‌روبين خون در نوزادان كاربرد دارد.

مكانيسم اثر آلبومين

آلبومين يك تنظيم كننده مهم حجم خون در گردش است و ۸۰-۷۰ درصد فشار انكوتيك كلوئيد پلاسما را ايجاد مي‌كند.

فارماكوكينتيك آلبومين

نيمه عمر دفع دارو ۲۰-۱۵ روز است. رقيق شدن خون ناشي از مصرف اين فرآورده طي چند دقيقه بروز مي‌كند. طول اثر دارو به حجم اوليه خون بستگي دارد. اگر حجم خون كاهش يافته باشد، افزايش حجم به مدت چند ساعت باقي مي‌ماند. در بيماراني كه حجم خون آنها طبيعي است، اثر دارو به مدت كمتري باقي خواهد ماند. آلبومين در سرتاسر آب خارج سلولي توزيع مي‌شود. بيش از ۶۰% آن در بخش مايع خارج سلولي قرار مي‌گيرد.

موارد منع مصرف آلبومين

اين دارو در افراد مبتلا به كم خوني شديد، نارسايي قلبي، افزايش حجم خون و خيز ريوي نبايد مصرف شود.

عوارض جانبي آلبومين

نارسايي احتقاني قلب، كاهش قابليت انقباضي عضله قلب، خيز ريوي و احتباس آب و املاح از عوارض مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي آلبومين

هيچ گونه تداخل قابل توجهي با داروها ندارد

نكات قابل توصيه آلبومين

۱- محلول‌هاي حاوي آلبومين را مي توان بدون در نظر گرفتن گروه خوني، به بيماران تزريق نمود.
۲- محلول‌ حاوي آلبومين را مي توان بدون رقيق نمودن يا پس از رقيق كردن با محلول تزريقي كلرور سديم ۰/۹ درصد يا محلول تزريقي دكستروز ۵ درصد مصرف كرد. نبايد از آب استريل براي تزريق براي اين منظور استفاده نمود، زيرا منجر به كاهش متعاقب در اسمولاريته و در نتيجه افزايش بروز خطر هموليز كشنده و نارسائي حاد كليوي مي‌شود.

اشكال دارويي آلبومين

Infusion : ۵%
Infusion : ۲۰% ( ۵۰ ml)

برچسب ها آلبومين , Albumin ,

دارو آموكسي سيلين

salamatism 
  بازدید : 282
   11 زمان : 1399:2 


1
2
3
4
5

آموكسي سيلين

Amoxicillin

موارد استفاده آموكسي سيلين

اين دارو در درمان عفونت‌هاي مجاري ادرار، عفونت‌هاي گوش مياني، سينوزيت، برونشيت مزمن، سالمونلوز مهاجم، مننژيت متگوكوكي، ريشه‌كني هليكوباكترپيلوري و پيشگيري از آندوكارديت و همچنين به عنوان داروي كمكي در درمان مننژيت ليستريايي و سوزاك كاربرد دارد. آموكسي سيلين به علاوه، اين دارو در درمان تب تيفوئيدي و نيز در پيشگيري از عفونت دندان نيز مصرف مي‌شود.

فارماكوكينتيك آموكسي سيلين

۹۰ -۷۵درصد از دارو از طريق خوراكي جذب مي‌شود و پس از ۲-۱ ساعت غلظت سرمي دارو به اوج مي‌رسد. نيمه عمر دارو ۱/۵-۱ ساعت است كه در صورت بروز مشكل كليوي ممكن است تا ۱۲ ساعت افزايش يابد. ۷۰-۶۵ در صد دارو به صورت تغيير نيافته از طريق كليه دفع مي‌شود.

موارد منع مصرف آموكسي سيلين

در صورت وجود سابقه آلرژيك به پني سيلين‌ها نبايد مصرف شود.

هشدارها آموكسي سيلين

اين دارو در بيماران داراي سابقه حساسيت يا مبتلا به مشكل كليوي، تب گلاندولار، لوسمي لنفاتيك مزمن و سابقه بيماري‌هاي گوارشي به ويژه كوليت وابسته به آنتي بيوتيك، بايد با احتياط فراوان تجويز شود.

عوارض جانبي آموكسي سيلين

واكنشهاي حساسيتي شامل كهير، تب، درد مفاصل، آنژيوادم، شوك آنافيلاكتيك از عوارض مصرف اين دارو هستند.

تداخل دارويي آموكسي سيلين

مصرف همزمان آموكسي سيلين با داروهاي خوراكي جلوگيري كننده از بارداري حاوي استروژن ممكن است اثر اين داروها را كاهش دهد و منجر به بارداري ناخواسته شود. مصرف همزمان پني‌سيلين‌ها با متوتركسات منجر به كاهش كليرانس متوتركسات و در نتيجه مسموميت با اين دارو مي‌شود.

نكات قابل توصيه آموكسي سيلين

۱-آموكسي سيلين را مي‌توان با معده خالي يا پر مصرف كرد.
۲-در بيماران مبتلا به مشكل كليوي به كاهش مقدار مصرف دارو نيازي نيست، مگر اين كه مشكل كليه شديد باشد.
۳-در صورت بروز اسهال، بدون مشورت با پزشك از مصرف هر گونه داروي ضد اسهال خودداري كرد.
۴-در هنگام مصرف آموكسي سيلين از ساير روش‌هاي جلوگيري از بارداري نيز بايد استفاده نمود.
۵-در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، به محض به ياد آوردن آن نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، از مصرف آن نوبت خودداري كرده و مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر شود.

مقدار مصرف آموكسي سيلين

بزرگسالان : مقدارمصرف اين دارو ۲۵۰ ميلي گرم هر۸ ساعت مي باشد كه در عفونت‌هاي شديد اين مقدار دو برابر مي‌شود. در درمان عفونت‌هاي چركزاي شديد يا عود كننده تنفسي، اين دارو به مقدار ۳ گرم هر ۱۲ ساعت مصرف مي‌شود. در درمان‌هاي كوتاه مدت براي آبسه دندان ۳ گرم مصرف مي‌شود كه در صورت نياز ۸ ساعت بعد تكرار مي‌شود. براي درمان عفونت‌هاي مجاري ادرار، مقدار مصرف آموكسي سيلين ۳ گرم است كه در صورت نياز ۱۰-۱۲ ساعت بعد تكرار مي‌شود. در درمان سوزاك مقدار مصرف اين دارو ۳ گرم در يك نوبت همراه با يك گرم پروبنسيد مي‌باشد.
كودكان : مقدار مصرف اين دارو در كودكان با سن تا ۱۰ سال ۱۲۵ ميلي‌گرم هر ۸ ساعت مي‌باشد كه در عفونت‌هاي شديد دو برابر افزايش مي‌يابد. اين دارو در درمان عفونت گوش مياني در كودكان با سن ۱۰-۳ سال به مقدار ۷۵۰ ميلي گرم دو بار در روز مصرف مي‌شود.

اشكال دارويي آموكسي سيلين

Capsule : ۲۵۰mg
Capsule : ۵۰۰mg
For Oral Suspension : ۱۲۵mg/۵ml
For Oral Suspension : ۲۵۰mg/ml
Chewable Tablet : ۲۵۰ mg ( as ۳ H۲O)
Coated Tablet : ۵۰۰mg ( as ۳ H۲O)

برچسب ها آموكسي سيلين , Amoxicillin ,

«1 2 3 456 7 8 9...15 16 »

تعداد صفحات : 15

نام کاربری :
رمز عبور :
تکرار رمز عبور :
ایمیل :
نام و نام خانوادگی :
کد امنیتی :